Marchia Miśnieńska – Wikipedia, wolna encyklopedia
marchia Rzeszy Niemieckiej | |||||
965–1423 | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||
Data likwidacji | 1423 | ||||
Zarządzający | |||||
Położenie na mapie | |||||
Położenie na mapie Marchia Miśnieńska ok. 1004 roku |
Marchia Miśnieńska (niem. Markgrafschaft Meißen) – marchia założona przez cesarza Ottona I na ziemiach Serbów Połabskich w 966 roku w wyniku podziału Marchii Wschodniej. W 968 jej stolicą została Miśnia, gdzie znajdowała się też siedziba diecezji miśnieńskiej.
Od 1089 r. we władaniu dynastii Wettynów, a od 1423 elektorów saskich[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marchia Miśnieńska, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-04-26] .
Kontrola autorytatywna (państewka Świętego Cesarstwa Rzymskiego):