Marcin Wicha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marcin Wicha

Marcin Wicha (2018)
Data i miejsce urodzenia	26 września 1972 Warszawa
Data śmierci	24 stycznia 2025
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	grafika użytkowa rysunek literatura piękna
Ważne dzieła
Rzeczy, których nie wyrzuciłem
Nagrody
Paszport „Polityki” (2018) Nagroda Literacka „Nike” (2018) Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza (2018)
Multimedia w Wikimedia Commons

Marcin Wicha (ur. 26 września 1972^[1] w Warszawie, zm. 24 stycznia 2025^[2]) – polski grafik, eseista i autor książek dla dzieci. Laureat Nagrody Literackiej „Nike”.

Jako grafik projektował okładki książek, czasopism, plakaty, znaki graficzne. Był autorem komentarzy rysunkowych w „Tygodniku Powszechnym”. Współpracował z „Charakterami” i „Gazetą Wyborczą”^[3]. Był felietonistą Pisma. Magazynu opinii^[4]. Debiutem książkowym stała się w 2011 roku publikacja dla dzieci Klara. Proszę tego nie czytać^[5]. Brał udział w spotkaniach autorskich^[6]. Był współwłaścicielem firmy projektowej Frycz i Wicha^[7].

Laureat Paszportu „Polityki” za rok 2017 w kategorii: literatura oraz nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2018 w kategorii: esej za książkę Rzeczy, których nie wyrzuciłem^[8][9][10]. Za tę samą książkę w 2018 uzyskał Nagrodę Literacką „Nike”^[11], Nagrodę Literacką Nike Czytelników^[12] i Nagrodę Literacką im. Witolda Gombrowicza^[13]. W 2022 nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” za książkę Kierunek zwiedzania^[14], za tę samą książkę otrzymał Nagrodę im. Andrzeja Siemka^[15].

Urodził się w rodzinie pochodzenia żydowskiego jako syn architekta Piotra Wichy (1946–2006) i Joanny Rabanowskiej-Wichy (1946–2015). Jego dziadkami byli komunistyczni politycy, ministrowie w okresie PRL: Władysław Wicha – ze strony ojca, i Jan Rabanowski – ze strony matki^[16]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[17].

książki dla dzieci:

• Klara: proszę tego nie czytać (Wydawnictwo Czarna Owieczka, Warszawa 2011)^[18]
• Łysol i Strusia: Lekcje niegrzeczności (Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, Kraków 2013)^[19]
• Bolek i Lolek: genialni detektywi (Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, Kraków 2014)^[20]
• Niezwykła historia Sebastiana Van Pirka (Wydawnictwo Egmont Polska, Warszawa 2018)^[21]
• Wielka księga Klary (Wydawnictwo Mamania, Warszawa 2019)^[22]

eseje:

• Jak przestałem kochać design (Wydawnictwo Karakter, Kraków 2015)^[23]
• Rzeczy, których nie wyrzuciłem (Wydawnictwo Karakter, Kraków 2017)^[24]
• Kierunek zwiedzania (wydawnictwo Karakter 2021)^[25]

zbiory felietonów:

• Nic drobniej nie będzie (wydawnictwo Karakter 2022)^[26]

współautor:

• Nowe przygody Bolka i Lolka. Urodziny, wydawnictwo Znak, Kraków 2013
• Sylaboratorium, wydawnictwo Egmont Polska, Warszawa 2017
• Delfin w malinach. Snobizmy i obyczaje ostatniej dekady, wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2017^[7]

• Janusz R.J.R. Kowalczyk Janusz R.J.R., Marcin Wicha, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2025-01-25] .
• lista publikacji Marcina Wichy w Kalalogu Biblioteki Narodowej