Maria Sielicka-Gracka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maria Sielicka-Gracka
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1937
Łódź

Posłanka na Sejm kontraktowy
Okres

od 18 czerwca 1989
do 25 listopada 1991

Przynależność polityczna

Unia Demokratyczna

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka”

Maria Teresa Sielicka-Gracka (ur. 2 maja 1937 w Łodzi) – polska lekarka, posłanka na Sejm X kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła w 1961 studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie, uzyskała specjalizację w zakresie endokrynologii dziecięcej. Pracowała zawodowo w stołecznych jednostkach służby zdrowia. Na emeryturę przeszła w 2003, wciąż praktykując w zawodzie.

W 1980 wstąpiła do „Solidarności”. W latach 80. zaangażowała się w działalność Duszpasterstwa Służby Zdrowia i działalność charytatywną w ramach Ruchu „Ku cywilizacji miłości”. W 1989 z ramienia Komitetu Obywatelskiego uzyskała mandat posła X kadencji, w trakcie której przystąpiła do Unii Demokratycznej. Zasiadała w Komisji Zdrowia oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o ochronie prawnej dziecka poczętego. W 1991 wycofała się z polityki, zajęła się działalnością społeczną w ramach Stowarzyszenia Lekarze Nadziei (od 1994 jako prezes zarządu oddziału warszawskiego). Była też członkinią władz samorządu zawodowego, w latach 1993–1997 jako członkini prezydium Okręgowej Izby Lekarskiej.

W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. W 2016 wyróżniona Odznaką Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]