Maria Taglioni (młodsza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maria Taglioni (młodsza) (ur. 1833, zm. 1891) – tancerka, balerina teatrów w Berlinie.

Maria Taglioni zwana "młodszą", córka Paula Taglioniego i jego żony Amalii z domu Galster, bratanica Marii Taglioni, zwanej wielką^[1]. W latach 1849–1866 balerina teatrów w Berlinie. Często występowała za granicą, w Warszawie w roku 1851.^[2]

Od 19 maja do 8 czerwca 1851, przed carem Mikołajem I w Pomarańczarni w Łazienkach, w: La Mañola z Dwaj złodzieje, czyli Robert i Bertrand , Tańcu hiszpańskim i tańcu z baletu Sylfida, Katarzyna, córka bandyty oraz pas de deux, a w Skierniewicach w Palermitanie oraz w tańcach z opery Marta Friedricha von Flotowa. Tańczyła też w Teatrze Wielki w balecie Sylfida, operze Lunatyczka Vincenzo Belliniego. Partnerował jej wówczas Aleksander Tarnowski.

• Janina Pudełek, Warszawski balet romantyczny, 1802-1866, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków, 1968, str. 63, 133, 162-163, 165; ryc. 37. Maria Taglioni „młodsza” w balecie La Fée au Fleurs .