Maria z Betanii – Wikipedia, wolna encyklopedia
Chrystus w domu Marty i Marii, Jan Vermeer, 1654 | |
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Czczona przez | |
Wspomnienie | |
Szczególne miejsca kultu |
Maria z Betanii (zm. I wiek) – postać biblijna, siostra Marty i Łazarza, czczona w Kościele katolickim i prawosławnym jako święta.
Mieszkała w Betanii. W domu Marii i jej rodzeństwa gościł Jezus po wskrzeszeniu Łazarza. Wtedy to Maria namaściła Pana kosztownym olejkiem nardowym i włosami swoimi otarła jego nogi.
Utożsamianie jej z Marią Magdaleną nie ma wystarczających podstaw[1].
26 stycznia 2021 papież Franciszek zarządził, że będzie wspominana w Kalendarzu Rzymskim razem z Martą i Łazarzem w dniu 29 lipca[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maria z Betanii. W: Pius Czesław Bosak: Słownik postaci Nowego Testamentu. Pessano: Mimep-Docete, 1995, s. 295-296. ISBN 88-86242-01-8. (pol.).
- ↑ Decreto della Congregazione per il Culto Divino sulla celebrazione dei Santi Marta, Maria e Lazzaro, nel Calendario Romano Generale. press.vatican.va, 2021-02-02. [dostęp 2021-02-02]. (łac.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Haręzga S., Maria z Betanii, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 11, Lublin 2006, kolumna 1295.