Maria z Betanii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święta
Maria z Betanii
מִרְיָם
Ilustracja
Chrystus w domu Marty i Marii, Jan Vermeer, 1654
Miejsce urodzenia

Betania

Data śmierci

I wiek

Czczona przez

Kościół katolicki
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

29 lipca

Szczególne miejsca kultu

Betania

Maria z Betanii (zm. I wiek) – postać biblijna, siostra Marty i Łazarza, czczona w Kościele katolickim i prawosławnym jako święta.

Mieszkała w Betanii. W domu Marii i jej rodzeństwa gościł Jezus po wskrzeszeniu Łazarza. Wtedy to Maria namaściła Pana kosztownym olejkiem nardowym i włosami swoimi otarła jego nogi.

Utożsamianie jej z Marią Magdaleną nie ma wystarczających podstaw[1].

26 stycznia 2021 papież Franciszek zarządził, że będzie wspominana w Kalendarzu Rzymskim razem z Martą i Łazarzem w dniu 29 lipca[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maria z Betanii. W: Pius Czesław Bosak: Słownik postaci Nowego Testamentu. Pessano: Mimep-Docete, 1995, s. 295-296. ISBN 88-86242-01-8. (pol.).
  2. Decreto della Congregazione per il Culto Divino sulla celebrazione dei Santi Marta, Maria e Lazzaro, nel Calendario Romano Generale. press.vatican.va, 2021-02-02. [dostęp 2021-02-02]. (łac.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Haręzga S., Maria z Betanii, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 11, Lublin 2006, kolumna 1295.