Marija Uljanowa (siostra Lenina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marija Uljanowa
Мари́я Ильи́нична Улья́нова
	; Znaczek pocztowy z wizerunkiem Mariji Uljanowej
Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1878 ; Symbirsk, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	12 czerwca 1937 ; Moskwa, ZSRR
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Marija Iljiniczna Uljanowa (ros. Мари́я Ильи́нична Улья́нова, ur. 6 lutego^?/18 lutego 1878 w Symbirsku, zm. 12 czerwca 1937 w Moskwie) – działaczka ruchu rewolucyjnego w Rosji, radziecka działaczka partyjna, siostra Lenina.

Życiorys

W latach 1896–1898 była słuchaczką moskiewskich wyższych kursów żeńskich, od 1898 do 1899 studiowała na Wydziale Chemiczno-Fizycznym Nowego Uniwersytetu w Brukseli, w 1898 wstąpiła do nowo powstałej SDPRR. 30 września 1899 aresztowana, w październiku 1899 skazana na zesłanie pod nadzór policji do Niżnego Nowogrodu, w 1900 zwolniona, 1 marca 1901 ponownie aresztowana, w październiku 1901 skazana na zesłanie na Syberię, później zwolniona. W styczniu 1904 aresztowana, w czerwcu 1904 zwolniona, 2 maja 1907 ponownie aresztowana, później zwolniona. W 1910 aresztowana po raz piąty, po czym zwolniona, w maju 1912 aresztowana i w październiku 1912 skazana na zesłanie do Wołogdy, w październiku 1914 zwolniona. Od marca 1917 do 1929 była członkiem kolegium redakcyjnego i sekretarzem odpowiedzialnym „Prawdy”, od 1924 redaktorka pisma „Raboczje-kriestjanskij korriespondient”, od 31 grudnia 1925 do 26 stycznia 1934 członek Centralnej Komisji Kontrolnej WKP(b), w tym od 4 lutego 1932 do 26 stycznia 1934 członek Prezydium tej komisji. Od lutego 1932 do 1934 kierowała Biurem Skarg Ludowego Komisariatu Inspekcji Robotniczo-Chłopskiej ZSRR, od 11 lutego 1934 do śmierci była członkiem Komisji Kontroli Radzieckiej przy Sownarkomie ZSRR i członkiem Biura tej komisji. Odznaczona Orderem Lenina (8 marca 1933).