Marmurowy faun – Wikipedia, wolna encyklopedia
Autor | |
---|---|
Typ utworu | powieść gotycka |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | Stany Zjednoczone |
Język | |
Data wydania | 1860 |
Marmurowy faun – ostatnia powieść amerykańskiego pisarza i nowelisty Nathaniela Hawthorne'a z 1860. Utwór zwykło klasyfikować się do gatunku powieści gotyckiej ze sporym wpływem powieści psychologicznej. Marmurowy faun opowiada o przygodach trzech amerykańskich artystów: Hildy, Miriam i Kenyona w Rzymie oraz ich kontaktach z siłami nadprzyrodzonymi; dużą część utworu zajmują również osobiste obserwacje autora z jego podróży po Włoszech, którą odbył w 1857.
Tytuł
[edytuj | edytuj kod]Tytułowy Marmurowy faun jest w istocie aktem greckiego rzeźbiarza okresu późnoklasycznego Praksytelesa, znajdującym się obecnie w galerii rzeźby w Rzymie. Faunem w powieści nazywany zostaje również hrabia Donatello Monte Beni - z początku radosny, cieszący się życiem Włoch, który na skutek nieszczęśliwej miłości zamienia się w ponurego i mrocznego bohatera romantycznego.