Martin-Marietta X-24 – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ | samolot eksperymentalny |
Załoga | 1 pilot |
Historia | |
Data oblotu | X-24A 19 marca 1970, |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 czterokomorowy silnik rakietowy Thiokol XLR11-RM-13 |
Ciąg | 35,6 kN |
Wymiary | |
Rozpiętość | 5,84 m |
Długość | 11,43 m |
Masa | |
Startowa | 5896 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 1873 km/h |
Pułap | 16 000 m |
Zasięg | 15 minut lotu z napędem |
Dane operacyjne | |
Rzuty | |
![]() |
Martin Marrietta X-24 – samolot doświadczalny z jednym silnikiem odrzutowym, opracowany przez USAF-NASA w ramach programu PILOT (ang. PIloted LOw-speed Test aircraft – pilotowany samolot do prób przy małych prędkościach) i koncepcji „Lifting Bodies” do badania właściwości lotnych bezskrzydłowego kadłubopłatu. Model X-24A oblatano 19 marca 1970, model zmodyfikowany X-24B 1 sierpnia 1973 r. Projekt X-24C nie został zrealizowany. Samolot został wyniesiony przez maszynę B-52, po czym wzniósł się samodzielnie za pomocą silnika rakietowego na dużą wysokość i wylądował lotem ślizgowym.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/X24B.jpg/250px-X24B.jpg)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Nowicki Jacek, Zięcina Krzysztof: Samoloty kosmiczne. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1989, s. 42-50. ISBN 83-204-1004-5.