Maryna Zanewśka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maryna Zanewśka

Państwo	Belgia
Data i miejsce urodzenia	24 sierpnia 1993 Odessa
Wzrost	175 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Geoffroy Vereerstraeten
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	1 WTA, 1 WTA 125K, 19 ITF
Najwyżej w rankingu	62 (23 maja 2022)
Australian Open	2R (2022)
Roland Garros	1R (2014, 2016, 2022, 2023)
Wimbledon	1R (2017, 2022, 2023)
US Open	2R (2022)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 1 WTA 125K, 13 ITF
Najwyżej w rankingu	86 (16 czerwca 2014)
Australian Open	1R (2022)
Roland Garros	QF (2022)
Wimbledon	2R (2018)
US Open	1R (2022)
Multimedia w Wikimedia Commons

Maryna Wołodymyriwna Zanewśka (ukr. Марина Володимирівна Заневська; ur. 24 sierpnia 1993 w Odessie)^[1] – belgijska tenisistka, mistrzyni juniorskiego US Open 2009 w grze podwójnej, zawodniczka praworęczna z oburęcznym backhandem, do 2016 roku reprezentująca Ukrainę.

Zaniewska rozpoczęła treningi tenisowe w wieku ośmiu lat. W grudniu 2006 zadebiutowała w turniejach juniorskich Międzynarodowej Federacji Tenisowej na terenie Stanów Zjednoczonych. Swój pierwszy indywidualny tytuł zdobyła w kwietniu 2007 w Hiszpanii, kolejny tydzień później w Ribbarroja. Wstąpiła do akademii tenisowej, prowadzonej przez Justine Henin i Carlosa Rodrígueza. W roku 2009 ponownie zaczęła odnosić zwycięstwa, począwszy od imprezy w Monasterze, na zawodach w Nonthaburi skończywszy.

W marcu 2008 otworzyła swoją kolekcję mistrzostw w grze podwójnej, triumfując w Porto Alegre razem z Kristiną Mladenovic. W marcu 2009 w Nonthaburi, poza zwycięstwem singlowym, odniosła też wygraną w deblu u boku Hannah James. Razem z Waleriją Sołowjową zdobyła mistrzostwo wielkoszlemowego US Open 2009 dziewcząt. W finale Rosjanka i Ukrainka pokonały faworyzowane Elenę Bogdan i Noppawan Lertcheewakarn. Zaniewska została pierwszą uczennicą akademii Henin i Rodrigueza, która sięgnęła po tytuł w Wielkim Szlemie. W roku 2010 jej deblową partnerką była Sandra Zaniewska. W maju 2011 roku, Zaniewska zagrała swój pierwszy od szesnastu tygodni turniej juniorski. Ukrainka, jako czternasta zawodniczka z rozstawienia, dotarła do trzeciej rundy French Open 2011, gdzie przegrała z Darją Gawriłową. W grze podwójnej Zaniewskiej udało się zdobyć swój drugi wielkoszlemowy tytuł – Ukrainka, wraz z Iriną Chromaczową, pokonała w finale Wiktoriję Kan oraz Demi Schuurs. Od roku 2009 Zanewśka występuje w turniejach kobiecych Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Już swój drugi start w takiej imprezie zakończyła w roli zwyciężczyni. Miało to miejsce w Brukseli, a w finale Ukrainka była lepsza od Katarzyny Piter.

W kwietniu 2014 roku osiągnęła pierwszy w karierze finał zawodów cyklu WTA Tour – w Marrakeszu razem z Katarzyną Piter uległy w meczu mistrzowskim parze Garbiñe Muguruza–Romina Oprandi 6:4, 2:6, 9–11. Rok później, ponownie w Marrakeszu, razem z Laurą Siegemund nie zdołały pokonać Tímei Babos i Kristiny Mladenovic.

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Maryna Zanewśka nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	25 lipca 2021	Gdynia	Ceglana	Kristína Kučová	6:4; 7:6(4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	27 kwietnia 2014	Marrakesz	Ceglana	Katarzyna Piter	Garbiñe Muguruza Romina Oprandi	6:4, 2:6, 9–11
Finalistka	2.	1 maja 2015	Marrakesz	Ceglana	Laura Siegemund	Tímea Babos Kristina Mladenovic	1:6, 6:7(5)
Finalistka	3.	5 maja 2017	Rabat	Ceglana	Nina Stojanović	Tímea Babos Andrea Hlaváčková	6:2, 3:6, 5–10
Finalistka	4.	22 lipca 2018	Bukareszt	Ceglana	Danka Kovinić	Irina-Camelia Begu Andreea Mitu	3:6, 4:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	12 listopada 2017	Limoges	Twarda (hala)	Walerija Sawinych	Chloé Paquet Pauline Parmentier	6:0, 6:2

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	12/07/2009	Bruksela	ITF	10 000	ziemna	Katarzyna Piter	0:6, 7:5, 7:5
2.	18/07/2010	Zwevegem	ITF	25 000	ziemna	Sofie Oyen	7:6, 6:1
3.	20/11/2011	Equerdreville	ITF	10 000	twarda	Anna-Lena Friedsam	6:4, 6:2
4.	26/02/2012	Mâcon	ITF	10 000	twarda	Ema Mikulcic	6:1, 6:2
5.	04/03/2012	Bron	ITF	10 000	twarda	Anastasija Wasyljewa	5:7, 7:6(2), 6:3
6.	11/03/2012	Dijon	ITF	10 000	twarda	Diāna Marcinkēviča	6:4, 6:4
7.	08/04/2012	Tessenderlo	ITF	25 000	ziemna	Tatjana Malek	6:2, 6:2
8.	23/09/2012	Saint-Malo	ITF	25 000	ziemna	Estrella Cabeza Candela	6:2, 6:7(5), 6:0
9.	24/02/2013	Moskwa	ITF	25 000	twarda	Sopia Szapatawa	6:4, 7:6(5)
10.	03/03/2013	Bron	ITF	10 000	twarda	Ysaline Bonaventure	6:2, 6:1
11.	03/08/2014	Bad Saulgau	ITF	25 000	ziemna	Gabriela Cé	6:0, 6:4
12.	10/08/2014	Koksijde	ITF	25 000	ziemna	Richèl Hogenkamp	6:1, 6:1
13.	10/08/2014	Saint-Malo	ITF	50 000	ziemna	Camilla Rosatello	6:1, 6:3
14.	23/10/2016	Joué-lès-Tours	ITF	50 000	twarda	Elene Gabriela Ruse	6:3, 6:3
15.	20/08/2017	Vancouver	ITF	100 000	twarda	Danka Kovinić	5:7, 6:1, 6:3
16.	11/03/2018	Zhuhai	ITF	60 000	twarda	Marta Kostiuk	6:2, 6:4
17.	07/04/2019	Óbidos	ITF	25 000	dywanowa	Mariam Bolkwadze	7:5, 6:2
18.	06/06/2021	Otočec	ITF	25 000	ziemna	Lea Bošković	7:6(4), 6:0
19.	31/10/2021	Les Franqueses del Vallès	ITF	80 000	twarda	Ylena In-Albon	7:6(5), 6:4

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2009	US Open	Twarda	Walerija Sołowjowa	Elena Bogdan N. Lertcheewakarn	1:6, 6:3, 10–6
Zwyciężczyni	2011	French Open	Ceglana	Irina Chromaczowa	Wiktorija Kan Demi Schuurs	6:4, 7:5

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2023-08-30]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2023-08-30]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2023-08-30]  (ang.).