Massimo Barbolini – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pozycja | I trener | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d3/20130905_Volleyball_EM_2013_by_Olaf_Kosinsky_%2847_von_74%29.jpg/220px-20130905_Volleyball_EM_2013_by_Olaf_Kosinsky_%2847_von_74%29.jpg)
Massimo Barbolini (ur. 29 sierpnia 1964 w Modenie) - włoski trener siatkarski.
Jego córka Valentina, również jest siatkarką[2].
Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]
mężczyźni
Superpuchar Europy:
Puchar Europy Mistrzów Klubowych:
kobiety
1994, 1995, 1999, 2003, 2005, 2007, 2018, 2019
Puchar Europy Zdobywczyń Pucharów:
Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Massimo Barbolini è il vice allenatore della nazionale italiana!. savinodelbenevolley.it. (wł.).
- ↑ Valentina Barbolini alla Bartoccini Gioielleria Perugia. tefchannel.it. (wł.).
- ↑ Włochy K: Joanna Wołosz mistrzynią Włoch!. siatka.org. (pol.).
- ↑ Trofea zostały we Włoszech. Duży zwrot akcji w finale Pucharu Challenge. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
- ↑ CEV K: Savino Del Bene Scandicci z Pucharem, Alba Blaj bezradna. siatka.org. (pol.).