Maurice Le Roux – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maurice Le Roux
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1923
Paryż

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

19 października 1992
Awinion

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)

Maurice Le Roux (ur. 6 lutego 1923 w Paryżu, zm. 19 października 1992 w Awinionie[1][2]) – francuski kompozytor i dyrygent.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1944–1952 studiował w Konserwatorium Paryskim, gdzie jego nauczycielami byli Isidor Philipp i Yves Nat (fortepian), Louis Fourestier (dyrygentura) i Olivier Messiaen (analiza muzyczna), uczęszczał też na prywatny kurs dodekafonii u Renégo Leibowitza[2]. Od 1951 roku współpracownik francuskiego radia i telewizji[2], w latach 1960–1968 był dyrygentem Orchestre National de la RTF[1][2]. Od 1969 do 1973 roku był doradcą muzycznym Opéra de Paris[1][2]. W latach 1973–1988 pełnił funkcję generalnego inspektora muzyki we francuskim Ministerstwie Kultury[2].

Odznaczony został Orderem Sztuki i Literatury w stopniu kawalera (1966)[3] oraz orderem Legii Honorowej w stopniu oficera (1987)[4].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Jako jeden z pierwszych kompozytorów francuskich stosował w swoich utworach technikę serialną[1][2]. Wśród jego kompozycji znajdują się utwory na orkiestrę Le cercle des métamorphoses (1953) i Un Koan (1973), Sonata fortepianowa (1946), balety Le Petit Prince (1949) i Sables (1956)[2].

Był propagatorem muzyki współczesnej, od 1968 roku prowadził we francuskiej telewizji program muzyczny Arcana[1]. Dokonał pierwszego nagrania płytowego Turangalîla-Symphonie Oliviera Messiaena, nagrał też pierwszą płytę z kompozycjami Iannisa Xenakisa[1]. Był autorem prac Introduction à la musique contemporaine (1947), Monteverdi (1947), La Musique (1979) i Boris Godounov (1980)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 331. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2099. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. Archives des nominations et promotions dans l'ordre des Arts et des Lettres, s. 62 (fr.)
  4. Légion d'honneur. lemonde.fr, 1987-07-15. [dostęp 2021-02-07]. (fr.).