Max Fillusch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Max Fillsch

Data urodzenia	9 grudnia 1896
Data i miejsce śmierci	3 lutego 1965 Hanower
Nadburmistrz Zabrza
Okres	od 2 marca 1933 do 24 stycznia 1945
Przynależność polityczna	Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników (NSDAP)
Poprzednik	Julius Franz
Następca	–
Odznaczenia

Max Fillusch (ur. 9 grudnia 1896, zm. 3 lutego 1965 w Hanowerze^[1]) – niemiecki polityk i działacz NSDAP, poseł do Reichstagu^[2], nadburmistrz Zabrza w latach 1933–1945^[3].

Jako ochotnik brał udział w I wojnie światowej w trakcie, której został dwukrotnie ranny. W sierpniu 1918 został zwolniony ze służby wojskowej jako inwalida wojenny. Za służbę w tym okresie został odznaczony Żelaznym Krzyżem II Klasy, Krzyżem Zasługi Wojennej i Odznaką Za Rany. Następnie był uczestnikiem powstań śląskich po stronie niemieckiej^[1].

W 1924 został wybrany do rady gminnej Biskupic. W 1925 wstąpił do NSDAP^[2] i był współorganizatorem pierwszego oddziału SA w Zabrzu^[1]. Prowadził sklep kolonialny i do 1933 obejmował różne lokalne stanowiska partyjne^[2]. W 1930 został wybrany po raz pierwszy do Reichstagu utrzymując mandat deputowanego we wszystkich kolejnych wyborach, aż do 1938^[1]. W latach 1927–1933 był także członkiem rady miejskiej Zabrza (wówczas Hindenburg)^[2]. W 1933 po dojściu do władzy NSDAP, Max Fillsch jako zadłużony działacz partyjny zastąpił odsuniętego z funkcji nadburmistrza Zabrza socjaldemokratę Juliusa Franza i urząd nadburmistrza sprawował do 24 stycznia 1945. Do marca 1936 zajmował również stanowisku kreisleitera (szefa okręgu) NSDAP^[1]. W okresie swojego urzędowania znany był z pijaństwa i alkoholowych ekscesów, które jednak nie doprowadziły do usunięcia go ze stanowiska^[2][4].