Max Klinger (artysta) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Max Klinger
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1857
Lipsk

Data i miejsce śmierci

5 lipca 1920
Großjena

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo
malarstwo

Epoka

symbolizm

Beethoven, 1902

Max Klinger (ur. 18 lutego 1857 w Lipsku, zm. 5 lipca 1920 w Großjena) – niemiecki symbolista, malarz, rzeźbiarz i grafik.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Karlsruhe. W swojej twórczości szczególnie cenił prace Adolfa von Menzla oraz Francisca Goi. Jego grafiki stały się inspiracją dla działalności niemieckiego ekspresjonisty Alfreda Kubina. Zafascynowany sztuką antyczną, w szczególności polichromowanymi greckimi rzeźbami, w swojej twórczości chętnie korzystał z kolorowego marmuru, łącząc go z brązem lub innymi materiałami, które nadawały jego dziełom barwności i niezwykłej plastyczności.

Jako grafik, zasłynął cyklem Rękawiczka z 1881 roku. Są to akwaforty, opowiadające o marzeniach sennych młodego artysty, zakochanego w nieznajomej kobiecie. Głównym motywem narracji jest zagubiona rękawiczka tejże kobiety, a odnaleziona przez nieszczęśliwie zakochanego artystę. Rękawiczka staje się atrybutem niezaspokojonego pożądania, niewytłumaczonego lęku i grozy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sztuka świata, tom 8, pod red. Anny Lewicko-Morawskiej, Arkady, 2000, s. 286