Megoperculata – Wikipedia, wolna encyklopedia

Megoperculata
Börner, 1902
Ilustracja
Eukoenenia spelaea z rzędu głaszczkochodów
Ilustracja
Tygrzyk paskowany z rzędu pająków
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

(bez rangi) Megoperculata

Megoperculatatakson pajęczaków, obejmujący Tetrapulmonata i głaszczkochody.

Charakterystyczną cechą tych pajęczaków jest duże wieczko płciowe (tzw. megoperculum), zachodzące na sternum trzeciego segmentu opistosomy[1]. Ich szczękoczułki są trójczłonowe, mają zredukowane szczypce, a zamiast nich kły ustawione naprzeciwko nasady i działające na zasadzie scyzoryka[2]. Pierwszy segment ich opistosomy jest przewężony. Odnóża trzeciej i czwartej pary mają niepodzielone uda[1]. Jako autapomorfię wymienia się układ mikrotubuli 9×2+3 w rzęskach plemników[2].

Takson ten został rozpoznany jako monofiletyczny m.in. w analizach Shultza z 1990 roku oraz Wheelera i Hayashi z 1998 roku[1][3]. Wiele współczesnych analiz, m.in. Shultza z 2007 czy Garwooda i Dunlopa z 2014 roku przeczy tym wynikom, sytuując jako siostrzane dla Tetrapulmonata wymarłe Trigonotarbida, z którymi łączy się je w takson Pantetrapulmonata[4][5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Jeffrey W. Shultz. Evolutionary morphology and phylogeny of Arachnida. „Cladistics”. 6 (1), s. 1–38, 1990. DOI: 10.1111/j.1096-0031.1990.tb00523.x. 
  2. a b Peter Ax: Multicellular Animals: The Phylogenetic System of the Metazoa. Vol. II. Springer, 1999, s. 102.
  3. W.C. Wheeler, C.Y.Hayashi. The phylogeny of the extant chelicerate orders. „Cladistics”. 14, s. 173–192, 1998. 
  4. Jeffrey W. Shultz. A phylogenetic analysis of the arachnid orders based on morphological characters. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 150, s. 221 – 265, 2007. 
  5. Russell J. Garwood, Jason A. Dunlop. Three-dimensional reconstruction and the phylogeny of extinct chelicerate orders. „PeerJ”. 2 (e641), 2014. DOI: 10.7717/peerj.641.