Mehmed IV Girej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mehmed IV Girej
chan krymski
Okres

od 1641
do 1644

Poprzednik

Bahadır I Girej

Następca

Islam III Girej

Okres

od 1654
do 1666

Poprzednik

Islam III Girej

Następca

Adil Girej

Dane biograficzne
Dynastia

Girejów

Data urodzenia

1610

Data śmierci

1674

Ojciec

Selamet I Girej

Rodzeństwo

Islam III Girej

Mehmed IV Girej Sufi (Sofu) (krymskotat. IV Mehmed Geray, Sofu Mehmed Geray; 1610–1674) – syn Selameta, młodszy brat Islama III. Chan krymski w latach 1641–1644 i 1654-1666. Zdetronizowany w 1666 r. przez Stambuł. Przyjazny Rzeczypospolitej.

W 1653 brał udział w bitwie pod Żwańcem. W czasie wojny polsko-rosyjskiej w latach 1654–1667 popierał Rzeczpospolitą.

Brał udział w bitwie pod Jezierną razem z Piotrem Potockim.

W czasie potopu szwedzkiego na skutek bitwy pod Jezierną w dniach 10–12 listopada 1655 zmusił Kozaków zaporoskich do wstrzymania działań przeciw Polsce i wysłał królowi Janowi Kazimierzowi oddział 2000 Tatarów krymskich pod dowództwem Subchana Gazi agi.

Jego Tatarzy pomagali w wypędzaniu z Polski wojsk Rakoczego w 1657.

W 1660 wypędzał Rosjan razem z Czarnieckim i Lubomirskim aż za linię Dniepru.

Poeta, swoje utwory podpisywał pseudonimem Kâmil.

Mehmed IV Girej został pochowany na Cmentarzu Chanów w Bachczysaraju w jednym z dwóch istniejących do dzisiaj mauzoleów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Leszek Podhorodecki, Chanat Krymski i jego stosunki z Polską w XV–XVIII w., Warszawa: Książka i Wiedza, 1987.