Meindert Hobbema – Wikipedia, wolna encyklopedia

Meindert Hobbema

Data i miejsce urodzenia	przed 31 października 1638 Amsterdam
Data i miejsce śmierci	7 grudnia 1709 Amsterdam
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	barok
Multimedia w Wikimedia Commons

Meindert Hobbema (31 października 1638^[1] w Amsterdamie, zm. 7 grudnia 1709 tamże) – holenderski malarz pejzażysta, obecnie uznawany za ostatniego z wielkich XVII-wiecznych mistrzów holenderskiego krajobrazu.

Informacje biograficzne nt. artysty są niepełne i często sprzeczne. Prawdopodobnie był uczniem Jacoba van Ruisdael, życie spędził w biednej dzielnicy Amsterdamu. U współczesnych nie zdobył uznania, większa część jego prac powstała przed 1668, gdy porzucił zawód malarza. Był żonaty z Eeltije Vinck z Gorcum, miał czworo dzieci. Po ślubie malował sporadycznie, jednak w 1689 stworzył swój najlepszy obraz Droga do Middelharnis, będący obecnie podręcznikowym przykładem szkoły holenderskiego krajobrazu^[2].

Hobbema malował jednolite tematycznie krajobrazy wiejskie, młyny wodne, lasy. Jego prace odznaczają się dbałością o szczegóły, mistrzostwem w posługiwaniu się światłem i nienaganną, wieloplanową kompozycją. Miał duży wpływ na rozwój malarstwa pejzażowego w XIX-wiecznej Europie, szczególnie w Anglii i Francji (szkoła z Barbizon).

• Droga do Middelharnis – 1689, olej na płótnie 104 × 141 cm, National Gallery w Londynie
• Krajobraz w słońcu – Museum Boymans, Rotterdam,
• Widok Deventer – Mauritshuis, Haga.

• Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 318–319. ISBN 83-213-4157-8.
• Andrzej Chudzikowski (red.): Krajobraz holenderski XVII wieku. Warszawa: Muzeum Narodowe, 1958, s. 51–52.

• Answers.com – biografia. [dostęp 2008-08-27].
• Art Renewal Center – galeria. [dostęp 2008-08-27].