Mellit z Canterbury – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Mellit z Canterbury OSB

arcybiskup
Data i miejsce śmierci	24 kwietnia 624 Canterbury ?
Czczony przez	Kościół katolicki wspólnotę anglikańską
Wspomnienie	24 kwietnia
Multimedia w Wikimedia Commons

Mellit z Canterbury, wł. Mellito di Canterbury, ang. Mellitus (zm. 24 kwietnia 624 w Anglii) – włoski benedyktyn (OSB), pierwszy biskup Londynu (604-619) i trzeci arcybiskup Canterbury od 619, święty Kościoła katolickiego, czczony w Kościele anglikańskim.

O młodości Mellita nic nie wiadomo. Początkowo był opatem w benedyktyńskim klasztorze św. Andrzeja na Monte Celio w Rzymie, gdzie przeorem był św. Augustyn^[1][2] z Canterbury. W 601 roku został wysłany przez papieża Grzegorza I do Anglii, by pomagać Augustynowi w chrystianizacji Wysp Brytyjskich.

Najpóźniej w kwietniu 604 roku osiedlił się w Londynie. Tam król Ethelbert kazał mu zbudować katedrę pod wezwaniem św. Pawła, której Mellit został pierwszym biskupem.

W 619 roku, po śmierci Wawrzyńca, został arcybiskupem Canterbury.

Jego dzień pamięci u anglikanów przypada na 24 kwietnia, głównie w archidiecezjach: Westminster i Southward oraz diecezji Brentwood w Anglii.

• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

• Fros H., Sowa F., Księga imion i świętych, t. 4, Kraków 2000, szpalta 257.

Źródła internetowe:

• Mellit, arcybiskup Canterbury (SJ i Wydawnictwo WAM)