Melvin Laird – Wikipedia, wolna encyklopedia

Melvin Laird
Data i miejsce urodzenia	1 września 1922 ; Omaha, Nebraska
Data i miejsce śmierci	16 listopada 2016 ; Fort Myers, Floryda
	sekretarz obrony USA
Okres	od 1969; do 1973
Poprzednik	Clark Clifford
Następca	Elliot Richardson
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Melvin Robert Laird (ur. 1 września 1922 w Omaha w stanie Nebraska, zm. 16 listopada 2016 w Fort Myers w stanie Floryda) – amerykański prawnik, pisarz i mąż stanu^[1].

W czasie II wojny światowej służył w United States Navy, został odznaczony Purpurowym Sercem^[2]. Był kongresmenem z Wisconsin od 1953 do 1969 roku, a następnie pełnił funkcję sekretarza obrony od 1969 do 1973 roku za czasów prezydentury Richarda Nixona. Odegrał kluczową rolę w kształtowaniu polityki administracji Nixona stopniowego wycofywania żołnierzy amerykańskich z wojny w Wietnamie; ukuł termin wietnamizacji (ang. Vietnamization) na określenie procesu przenoszenia większej odpowiedzialności za walkę na siły południowowietnamskie^[3]. W chwili swojej śmierci Laird był ostatnim żyjącym reprezentantem wybranym do 83. kadencji Kongresu.

Pochowany na Cmentarzu Narodowym w Arlington^[4].

Przypisy

↑ Laird, Melvin R. 1922 -. Wisconsin Historical Society. [dostęp 2024-10-04]. (ang.).
↑ Melvin R. Laird. Richard Nixon Administration. Defense Media Activity. [dostęp 2024-10-04]. (ang.).
↑ Henry Kissinger: Ending the Vietnam War: a History of America's involvement and extrication from the Vietnam War. Simon & Schuster, 2003, s. 81–82. ISBN 978-0-7432-1532-9. (ang.).
↑ Full Honor funeral for Melvin Laird. Defense Virtual Information Distribution Service. [dostęp 2024-10-04]. (ang.).

[1] Laird, Melvin R. 1922 -. Wisconsin Historical Society. [dostęp 2024-10-04]. (ang.).

[2] Melvin R. Laird. Richard Nixon Administration. Defense Media Activity. [dostęp 2024-10-04]. (ang.).

[3] Henry Kissinger: Ending the Vietnam War: a History of America's involvement and extrication from the Vietnam War. Simon & Schuster, 2003, s. 81–82. ISBN 978-0-7432-1532-9. (ang.).

[4] Full Honor funeral for Melvin Laird. Defense Virtual Information Distribution Service. [dostęp 2024-10-04]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

Prezydent	Richard Nixon
Wiceprezydent	Spiro T. Agnew Gerald Ford
Szefowie departamentów	Dyplomacja: William P. Rogers Henry Kissinger – Skarb: David M. Kennedy John Connally George P. Shultz William Simon – Obrona: Melvin Laird Elliot Richardson James Schlesinger – Sprawiedliwość: John N. Mitchell Richard Kleindienst Elliot Richardson William Saxbe – Poczta: Winton M. Blount – Zasoby Wewnętrzne: Walter Joseph Hickel Rogers Morton – Rolnictwo: Clifford M. Hardin Earl Butz – Handel: Maurice H. Stanst Peter G. Peterson Frederick B. Dent – Praca: George P. Shultz James D. Hodgson Peter J. Brennan – Zdrowie, Edukacja i Opieka Społeczna: Robert Finch Elliot Richardson Caspar Weinberger – Urbanizacja: George W. Romney James T. Lynn – Transport: John A. Volpe Claude S. Brinegar
Pozostali członkowie gabinetu	Szef Sztabu Białego Domu: H.R. Haldeman Alexander Haig – Kierownik Agencji Ochrony Środowiska: William D. Ruckelshaus Russell E. Train – Dyrektor Urzędu Planowania i Budżetu: Robert Mayo George P. Shultz Caspar Weinberger Roy Ash – Reprezentant ds. Handlu: Carl J. Gilbert William D. Eberle – Ambasador przy ONZ: Charles W. Yost George H.W. Bush John A. Scali