Mengjiang – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mengjiang
蒙疆
Měngjiāng
	1936–1945
Godło	Flaga
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Zhangjiakou
Data powstania	18 lutego 1936
Data likwidacji	1945
Władca	Demchugdongrub
Powierzchnia	583.000 km²
Populacja (1942); • liczba ludności	; 4.050.000
• gęstość	6.9 os./km²
Język urzędowy	japoński, mongolski, chiński
	Położenie na mapie świata Mengjiang
	40°49′00″N 114°53′00″E/40,816667 114,883333
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mengjiang (chin. 蒙疆, Měngjiāng; W.-G.: Meng-chiang; jap. Mōkyō) – państwo marionetkowe utworzone w 1936 r. przez Japonię na okupowanych przez nią obszarach Mongolii Wewnętrznej, w północno-wschodnich Chinach (obejmowało wówczas chińskie prowincje Chahar i Suiyuan).

Historia

Powstanie Mengjiang ogłoszono 18 lutego 1936 r. po wkroczeniu armii japońskiej na terytorium Mongolii Wewnętrznej. Było to drugie po Mandżukuo państwo kolaboracyjne utworzone przez japońskie władze okupacyjne na terenie Republiki Chińskiej.

Od marca 1940 r. była to autonomiczna federacja niezależna od projapońskiego reżimu Wang Jingweia. Na czele państwa stał książę Demchugdongrub (1902-1966). Głosił on ideę pan-mongolizmu i powrotu Mongolii do dawnej świetności z czasów Czyngis Chana. Stolicą państwa było Zhangjiakou. Mengjiang dysponował własną armią.

Japonia chciała wykorzystać Mengjiang jako bazę wypadową na terytorium Mongolii Zewnętrznej (państwa komunistycznego, zależnego od ZSRR).

Koniec Mengjiang

Mengjiang upadło razem z Mandżukuo w wyniku rozpoczętej 8 sierpnia 1945 r. inwazji Armii Czerwonej wspieranej przez Mongolską Armię Czerwoną.

Po wojnie terytorium Mengjiang weszło w skład Chińskiej Republiki Ludowej.

Zobacz też

Puyi