Mercè Rodoreda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mercè Rodoreda

Data i miejsce urodzenia	10 października 1908 Barcelona
Data i miejsce śmierci	13 kwietnia 1983 Girona
Narodowość	hiszpańska
Język	kataloński
Dziedzina sztuki	literatura
Epoka	symbolizm
Ważne dzieła
Diamentowy plac
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Mercè Rodoreda (ur. 10 października 1908 w Barcelonie, zm. 13 kwietnia 1983 w Gironie^[1]) – katalońska pisarka.

Jedna z najwybitniejszych postaci literatury katalońskiej XX wieku^[2]. Po hiszpańskiej wojnie domowej przebywała na emigracji we Francji^[2], a od 1954 w Szwajcarii. Do Katalonii powróciła w 1972^[3]. W 1980 otrzymała nagrodę Premi d'Honor de les Lletres Catalanes^[1][3] jako wyraz uznania dla całego dorobku pisarskiego.

Ze względu na styl oraz jakość opisów, powieści Rodoreda były porównywane do twórczości Virginii Woolf, uwielbianej przez katalońską pisarkę. Głównymi bohaterkami jej powieści są kobiety, a styl narracji jest poetycki, symboliczny i bardzo oryginalny – stał się inspiracja dla wielu późniejszych autorów. Akcja powieści rozgrywa się w ważnych dla autorki miejscach, takich jak: Gràcia (dzielnica Barcelony), Romanyà de la Selva (dzielnica Girony) i Genewa. Przedstawia społeczeństwo katalońskie oraz zmiany, jakie w nim zachodziły w XX w.

W Polsce ukazały się powieści Diamentowy plac (1970, w tłum. Zofii Chądzyńskiej^[4] i 2022, w tłum. Anny Sawickiej^[5]) oraz Śmierć i wiosna (fragmenty w „Literaturze na Świecie” nr 7-8/2000 w tłum. Barbary Łuczak)^[6], opowiadania z tomu Moja Krystyna i inne opowiadania (w „Literaturze na Świecie” nr 5-6/2003 w tłum. Łuczak)^[7], a także zbiór opowiadań Płatek białej pelargonii (2008, w tłum. Łuczak)^[8].

• Aloma (1938)
• Diamentowy plac (1962; wyd. pol. 1970, 2022)
• El carrer de les Camèlies (1966, Ulica Kameliowa)
• Jardí vora el mar (1967, Ogród nad brzegiem morza)
• Mirall trencat (1974, Rozbite lustro, Wydawnictwo Marginesy, tł. Anna Sawicka, 2024^[9])
• Quanta, quanta guerra... (1980, Wojna, ileż wojny...)
• La mort i la primavera (1986, Śmierć i wiosna)
• Isabel i Maria (1991)

• Vint-i-dos contes (1958, Dwadzieścia jeden opowiadań)
• La meva Cristina i altres contes (1967, Moja Krystyna i inne opowiadania)
• Semblava de seda i altres contes (1978, Jak z jedwabiu i inne opowiadania)
• Viatges i flors (1980, Podróże i kwiaty)
• Un cafè i altres narracions (1999, Kawa i inne opowiadania)

• Zbiór utworów dramatycznych El torrent de les flors (1993, Kwietny potok)
• Zbiór poezji Agonia de llum (2002, W agonii światła)