Meru (góra) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pałac Indry na szczycie góry Meru, Wat Pho w Bangkoku

Meru (również zwana Mahameru, Sumeru^[1]) – mityczna góra, stanowiąca oś świata według kosmologii hinduistycznej i buddyjskiej. Jej zbocza są złotego koloru^[2].

Mieszkańcy

Na szczycie Meru mitologia hinduistyczna lokalizuje dziewięć niebiańskich obszarów (np. Brahmaloka), gdzie swoje siedziby mają istoty boskie takie jak Brahma, manasaputras i saptariszi^[3]. Na jej stokach znajdują się 33 trajastrinśa – „raje” poszczególnych bóstw (dewa), z których najważniejszym jest Indra zamieszkujący Indralokę.

Lokalizacja

Purany mówią o Meru, jako górze centralnej w grupie dziewięciu. Pozostałe góry to:

Tara, Dewakuta,
Pawamana, Parijatra
Kailasa, Karawira
Triśrynga, Makaragiri^[4].

Górę Meru otaczają 4 oceany i 4 kontynenty. Jednym z tych kontynentów jest Dźambudwipa, utożsamiany z subkontynentem indyjskim^[5].

Zobacz też

Przypisy

↑ Meru. W: Swami Harshananda: A Concise Encyclopeaedia of Hinduism. Wyd. 1. T. 2: H – P. Bangalore: Ramakrishna Math, April 2008, s. 315. ISBN 978-81-7907-057-4. (ang.).
↑ Góra i jaskinia górska w micie krysznaickim. W: Barbara Grabowska: Kryszna. Z dziejów literatury indyjskiej. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2008, s. 108. ISBN 978-83-235-0553-2.
↑ Meru. W: Swami Harshananda: A Concise Encyclopeaedia of Hinduism. Wyd. 1. T. 2: H – P. Bangalore: Ramakrishna Math, April 2008, s. 316. ISBN 978-81-7907-057-4. (ang.).
↑ Navagraha Kosa, s. 101.
↑ Meru. W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 54, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-370-0.

[1] Meru. W: Swami Harshananda: A Concise Encyclopeaedia of Hinduism. Wyd. 1. T. 2: H – P. Bangalore: Ramakrishna Math, April 2008, s. 315. ISBN 978-81-7907-057-4. (ang.).

[2] Góra i jaskinia górska w micie krysznaickim. W: Barbara Grabowska: Kryszna. Z dziejów literatury indyjskiej. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2008, s. 108. ISBN 978-83-235-0553-2.

[3] Meru. W: Swami Harshananda: A Concise Encyclopeaedia of Hinduism. Wyd. 1. T. 2: H – P. Bangalore: Ramakrishna Math, April 2008, s. 316. ISBN 978-81-7907-057-4. (ang.).

[4] Navagraha Kosa, s. 101.

[5] Meru. W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 54, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-370-0.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]