French
DeutschMichał Joachimowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Michał Joachimowski z rodziną w 2010 (autor zdjęcia: Jarosław Pijarowski) | ||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Michał Teodor Joachimowski | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 26 września 1950 | |||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 19 stycznia 2014 | |||||||||||||||
| Wzrost | 185 cm[1] | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||
  | ||||||||||||||||
Michał Teodor Joachimowski (ur. 26 września 1950 w Żninie, zm. 19 stycznia 2014 w Bydgoszczy[2]) – polski lekkoatleta, trójskoczek, olimpijczyk, prawnik i polityk.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]W trakcie kariery sportowej reprezentował kluby Budowlani Bydgoszcz, Zawisza Bydgoszcz i Polonia Warszawa[1]. Wystartował na letnich igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 (zajmując 7. miejsce z wynikiem 16,69 m) i w Montrealu w 1976.
Największe sukcesy sportowe odnosił w hali. W halowych mistrzostwach Europy w Göteborgu w 1974 zdobył tytuł mistrzowski, ustanawiając halowy rekord świata – 17,03 m[3] (nadal aktualny rekord Polski w hali), w Rotterdamie (1973 – 16,75 m) i Katowicach (1975 – 16,90 m) wywalczył srebrne medale HME.
Był także mistrzem Uniwersjady w 1975 z wynikiem 16,54 m. Zajął też 5. miejsce podczas mistrzostw Europy w Rzymie (1974 – 16,53 m). Jest sześciokrotnym mistrzem Polski w trójskoku (kolejno 1972–1976, 1978), trzykrotnym halowym mistrzem kraju w hali i byłym rekordzistą Polski w tej specjalności na stadionie (17,06 m w 1973, który to wynik pozostał jego rekordem życiowym). W rankingu „Track and Field News” notowany czterokrotnie: 1972 – 6. miejsce, 1973 – 3. miejsce, 1974 – 3. miejsce, 1975 – 4. miejsce.
Działalność zawodowa i publiczna
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Uzyskał następnie uprawnienia radcy prawnego.
W latach 90. należał do Unii Demokratycznej i Unii Wolności, w 2001 został członkiem Platformy Obywatelskiej. W 1993 kandydował z ramienia UD do Sejmu[4]. W okresie rządu Jerzego Buzka zajmował stanowisko wicewojewody bydgoskiego (1998), następnie w 1999 został wicewojewodą kujawsko-pomorskim. Funkcję tę pełnił do 2001[5].
Bez powodzenia kandydował do Sejmu w 2001 (z listy UW) i 2005 (z listy PO), do sejmiku województwa kujawsko-pomorskiego w 2002 (z listy POPiS) oraz do Parlamentu Europejskiego w 2004 (z listy PO).
Odznaczony medalem Kalos Kagathos (2001), Złotym Krzyżem Zasługi (2005)[6], a pośmiertnie w 2014 Krzyżem Oficerskim Orderem Odrodzenia Polski[7].
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Mieszkał w Bydgoszczy. Zmarł 19 stycznia 2014 z powodu rozległego zawału serca[2]. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Żninie. Jego syn – Michał także uprawiał trójskok[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Trójskok mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985.
- ↑ a b Zmarł halowy mistrz Europy w trójskoku Michał Joachimowski. interia.pl, 19 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-19].
- ↑ IAAF Sopot 2014 Statistics Handbook. IAAF. s. 297. [dostęp 2014-07-07]. (ang.).
- ↑ M.P. z 1993 r. nr 50, poz. 470.
- ↑ Wykaz wicewojewodów z lat 1973–2011 r.. e-gmina.pl. [dostęp 2020-04-24].
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1018.
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 605.
- ↑ Zbigniew Jonik: All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii. zbjonik.republika.pl. [dostęp 2012-07-28].
- ↑ LA'99. Łomianki: Sportpress, 2000, s. 8–9. ISBN 83-910012-5-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michał Joachimowski – sylwetka w portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. [dostęp 2012-07-28].
- Michał Joachimowski, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-04-21] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
|