Michał Pułaski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michał Pułaski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

18 maja 1936
Niskienicze

Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia powszechna XX wieku
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Dyrektor
Instytut

Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego

Okres spraw.

1988–1993

Poprzednik

Antoni Podraza

Następca

Mariusz Markiewicz

Michał Pułaski (ur. 18 maja 1936 w Niskieniczach) – polski historyk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Eleonory. W 1953 ukończył Technikum Ekonomiczne w Krakowie i rozpoczął studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracę magisterską obronił w 1957 i został zatrudniony w Katedrze Historii Powszechnej Nowożytnej i Najnowszej, kierowanej przez prof. Henryka Batowskiego, zmienionym później na Zakład Historii Powszechnej Najnowszej.

Specjalizował się w dziejach Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej w okresie międzywojennym. W 1975 uzyskał stopień doktora habilitowanego, na podstawie rozprawy: Z dziejów genezy „Europy wersalskiej”. Współpraca Słowian zachodnich i południowych w ostatnim etapie I wojny światowej. W 1981 uzyskał stanowisko docenta.

W 1980 należał do grona osób zakładających NSZZ Solidarność w Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1981 objął stanowisko szefa Komisji Uczelnianej związku. W 1988 został wybrany dyrektorem Instytutu Historii UJ i funkcję tę sprawował przez dwie kadencje. Należał do inicjatorów wydawanej w Krakowie serii Studia Polono-Danubiana et Balcanica. W 1993 stanął na czele Stałej Wspólnej Polsko-Czeskiej Komisji Nauk Humanistycznych. Był inicjatorem powstania Polsko-Słowackiej Komisji Nauk Humanistycznych Ministerstwa Edukacji Narodowej i Ministerstwa Szkolnictwa Republiki Słowackiej)[1]. W latach 2002–2004 był redaktorem naczelnym rocznika „Kontakty” wydawanego przez tę Komisję[2]. Jest członkiem Komisji Środkowoeuropejskiej i Komisji Wojen i Wojskowości Polskiej Akademii Umiejętności. Przewodniczy kapitule przyznającej co roku w Krakowie Nagrodę im. Wacława Felczaka i Henryka Wereszyckiego.

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • 1967: Stosunki dyplomatyczne polsko-czechosłowacko-niemieckie od roku 1933 do wiosny 1938
  • 1974: Z dziejów genezy „Europy wersalskiej”. Współpraca Słowian zachodnich i południowych w ostatnim etapie I wojny światowej
  • 1981: Historia powszechna 1918–1945. Wybór tekstów źródłowych (wspólnie z Barbarą Łyczko-Grodzicką)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Uroczyste odnowienie doktoratu dr. hab. Michała Pułaskiego. uj.edu.pl, 19 stycznia 2017. [dostęp 2019-01-05].
  2. Kontakty (Wrocław). bn.org.pl. [dostęp 2019-01-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]