Michał Taboryski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michał Taboryski

Mojżesz Taboryski

podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1910 Wilno
Przebieg służby
Lata służby	1944–1956
Siły zbrojne	ludowe Wojsko Polskie
Stanowiska	kierownik Wydziału "B" MBP, p.o. dyrektora Departamentu II MBP, dyrektor Departamentu IX KdsBP
Odznaczenia

Michał Taboryski właściwie Mojżesz Taboryski (ur. 2 maja 1910 w Wilnie^[1], zm. ?) – funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa Polski Ludowej.

Urodził się żydowskiej rodzinie. Działał w Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi (od 1931)^[1], Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewickiej), Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W latach 1941–1942 był żołnierzem w Armii Czerwonej, a w 1944 w Białoruskim Sztabie Partyzanckim i Polskim Sztabie Partyzanckim. Od 1944 służył w Ludowym Wojsku Polskim^[1], w którym doszedł do stopnia podpułkownika. Od 1944 do 1946 był zastępcą kierownika Wydziału Cenzury Resortu Bezpieczeństwa Publicznego, a w 1946 kierował wydziałem „B” Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Od 1951 do 1955 był p.o. dyrektora Departamentu II MBP. W 1955 został dyrektorem Departamentu IX Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego, a w 1956 był dyrektorem Biura „W” Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego. W latach 1956–1957 pozostawał do dyspozycji Dyrektora Kadr i Szkolenia KdsBP. Od 1957 pracował w Urzędzie Rady Ministrów jako starszy radca^[1].

Wraz z płk. Anatolem Fejginem kierował zmanipulowaniem przez specjalną grupę X Departamentu MBP wyników wyborów do Sejmu PRL pierwszej kadencji przeprowadzonych 26 października 1952^[2].

W 1946 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi^[3].

• Biuletyn IPN