Miecz przeznaczenia (opowiadanie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2021-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Miecz przeznaczenia – opowiadanie Andrzeja Sapkowskiego z serii o wiedźminie ze zbioru Miecz przeznaczenia. Wątki z tego opowiadania zostały wykorzystane w odcinkach 3 i 11 serialu Wiedźmin Marka Brodzkiego.

• Geralt z Rivii – wiedźmin, główny bohater opowiadań
• Cirilla (Ciri) – księżniczka z Cintry, wnuczka Calanthe, dziecko przeznaczenia Geralta
• Freixenet – rycerz, przyjaciel Geralta
• Eithne – królowa driad (dziwożon)
• Braenn – driada, która zaprzyjaźnia się z Geraltem
• Myszowór – druid, znajomy Geralta

Geralt zostaje wynajęty przez króla Venzlava z Brugge. Ma zanieść poselstwo do Brokilonu, królestwa driad, ogromnego lasu, leżącego w ziemiach owego króla. Wiedźmin przybywa do lasu, gdzie zastaje zabitych rycerzy – Driady zabijają każdego, kto wejdzie na ich teren. Sam też otrzymuje ostrzeżenie, ale nie zamierza uciekać. Wśród trupów znajduje rannego rycerza Freixeneta, swojego przyjaciela, którego kiedyś odczarował, gdy ten był zaklęty w kormorana. Ten prosi go o pomoc w znalezieniu zaginionej księżniczki.