Mieczysław Rosół – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mieczysław Rosół ps. „Wąsik” (ur. 11 kwietnia 1920 w Woli Libertowskiej, zm. 16 lutego 2023) – polski żołnierz konspiracji niepodległościowej w czasie II wojny światowej, porucznik WP w stanie spoczynku^[1].

W trakcie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej działał w konspiracji niepodległościowej. W maju 1942 został zaprzysiężony przez kpr. pchor. Jerzego Zagałę i został żołnierzem placówki AK w Kidowie, wchodzącej w skład Obwodu Olkusz „Olga”^[1]. Uczestniczył między innymi w akcji likwidacji konfidentów w Wolbromiu oraz w akcji zniszczenia ksiąg gminnych (spisy ludności) w miejscowościach Kidów-Żarnowiec^[2]. Na wiosnę 1944 uniknął aresztowania i dołączył do oddziału partyzanckiego ppor. Zenona Siudy ps. „Volt” w zgrupowaniu por. Mieczysława Tarchalskiego ps. „Marcin”. Jako członek oddziału partyzanckiego wziął udział w zdobyciu Włoszczowy oraz potyczce przy gajówce na Zwierzyńcu^[1].

Po wojnie był represjonowany przez Urząd Bezpieczeństwa, w tym poddany przesłuchaniom w PUBP w Olkuszu^[1].

Po transformacji systemowej w Polsce zaangażował się w działalność kombatancką jako członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Był bohaterem zrealizowanego przez TVP Kielce filmu pt. 100 lat dla Polski^[1].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[1],
• Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami^[1],
• Krzyż Armii Krajowej^[1],
• Krzyż Partyzancki^[1],
• Medal Zwycięstwa i Wolności^[1],
• Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości^[1],
• Medal „Pro Patria”^[1],
• Medal „Za Zasługi dla ŚZŻAK”^[1]