Miguel de Capriles – Wikipedia, wolna encyklopedia

Miguel de Capriles

Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1906 Meksyk
Data i miejsce śmierci	24 maja 1981 San Francisco
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie brąz Los Angeles 1932 szermierka (szpada druż.) brąz Londyn 1948 szermierka (szabla druż.)

Miguel Angel de Capriles (ur. 30 listopada 1906 w Meksyku, zm. 24 maja 1981 w San Francisco) – amerykański szablista i szpadzista pochodzenia meksykańskiego, dwukrotny medalista olimpijski.

Na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku wspólnie z George'em Calnanem, Gustave'em Heissem, Tracym Jaeckelem, Curtisem Shearsem i Frankiem Righeimerem zdobył brązowy medal w szpadzie drużynowej^[1]. Indywidualnie nie startował. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Berlinie był piąty w szabli drużynowej^[2]. Po zakończeniu II wojny światowej wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku, gdzie Amerykanie w składzie: Norman Cohn-Armitage, George Worth, Tibor Nyilas, Dean Cetrulo, Miguel de Capriles i James Flynn wywalczyli brązowy medal w szabli drużynowej^[3]. W zawodach indywidualnych ponownie nie startował.

Nie zdobył medalu mistrzostw świata. Zdobył trzy medale podczas igrzysk panamerykańskich w Buenos Aires (1951): złoty w szabli drużynowej i florecie drużynowym oraz srebrny w szpadzie drużynowej^[4].

Po zakończeniu kariery został działaczem sportowym. W latach 1949–1953 był prezydentem krajowego związku, a w 1961 roku jako pierwszy nie-Europejczyk został wybrany prezydentem Międzynarodowej Federacji Szermierczej (FIE); kadencję zakończył w 1964. Z zawodu był nauczycielem akademickim, najpierw na Wydziale Ekonomii, a następnie Wydziale Prawa New York University. W latach 70' wykładał prawo na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco^[5].

W 1975 roku odznaczony srebrnym Orderem Olimpijskim^[6].

Jego brat, Joe de Capriles, także był szermierzem^[7].

• Olympedia – Miguel de Capriles. olympedia.org. [dostęp 2023-11-14]. (ang.).