Mirosław Gajewski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 4 lutego 1959 |
---|---|
Konsul Generalny RP w Hongkongu | |
Okres | od 2001 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w Wietnamie | |
Okres | od 2004 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dyrektor Generalny Służby Zagranicznej | |
Okres | od 1 listopada 2012 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w ChRL | |
Okres | od lipiec 2015 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Mirosław Edmund Gajewski[1] (ur. 4 lutego 1959 w Starachowicach) – polski dyplomata w stopniu ambasadora tytularnego, m.in. Konsul Generalny w Hongkongu (2001–2004), ambasador w Wietnamie (2004–2009) i ChRL (2015–2017), Dyrektor Generalny Służby Zagranicznej (2012–2015).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1978 podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, w trakcie których rozpoczął naukę w Moskiewskim Państwowym Instytucie Stosunków Międzynarodowych, które ukończył w 1985 z tytułem magistra nauk politycznych ze specjalizacją wietnamolog. W latach 1984–1986 odbył staż zawodowy w ambasadzie RP w Hanoi, po zakończeniu którego został zatrudniony jako attaché ds. współpracy kulturalnej, naukowej i informacyjnej. W 1990 odbył staż zawodowy w Instytucie Administracji Publicznej w Paryżu.
Po powrocie w latach 1990–1992 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych na stanowisku referenta odpowiedzialnego za stosunki dwustronne z krajami regionu Indochin. W 1992 był oddelegowany na rok do pracy w misji pokojowej ONZ w Kambodży. W latach 1993–1995 kierował jako chargé d’affaires ambasadą RP w Hanoi, a po objęciu stanowiska przez nowego ambasadora pełnił funkcję jego zastępcy. Od 2001 do 2004 był konsulem generalnym w Hongkongu, a od 2004 do 2009 ambasadorem w Wietnamie. Po powrocie do Warszawy był dyrektorem Departamentu Konsularnego. Od 1 listopada 2012 do lutego 2015 był członkiem kierownictwa MSZ jako Dyrektor Generalny Służby Zagranicznej. Ze stanowiska tego został mianowany ambasadorem RP w ChRL, którym był przez 2 lata[2][3][4]. W styczniu 2023 zakończył pracę w MSZ, a następnie w marcu 2024 r. został przywrócony do pracy.[potrzebny przypis].
W 2010 „za zasługi w działalności na rzecz służby zagranicznej” został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[1].
Zna języki: wietnamski, rosyjski, francuski, angielski. W 1990 uzyskał uprawnienia tłumacza przysięgłego dwóch pierwszych z wymienionych[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 listopada 2010 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 19, poz. 196).
- ↑ Zapis posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych [online], orka.sejm.gov.pl, 25 listopada 2003 [dostęp 2023-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-05] .
- ↑ Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 162/ [online], sejm.gov.pl, 5 stycznia 2015 [dostęp 2018-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-05] .
- ↑ Ambasador Mirosław Gajewski [online], 27 grudnia 2015 [dostęp 2018-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-27] .
- ↑ Lista tłumaczy przysięgłych / Tłumacze przysięgli / Rejestry i ewidencje / Biuletyn Informacji Publicznej [online], arch-bip.ms.gov.pl [dostęp 2020-03-04] .