Mirosław Misiowiec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mirosław Misiowiec

Data i miejsce urodzenia	16 kwietnia 1956 Mielec
Data i miejsce śmierci	24 marca 2013 Kielce, Polska
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 19??–1975 FKS Stal Mielec 1976–1976 Motor Lublin 1976–1977 Chełmianka Chełm ? (9) 1977–1978 Star Starachowice 1978–1981 Odra Opole ? (5) 1981–1982 Piast Gliwice 14 (1) 1982–1986 Korona Kielce 19??–19?? KSZO Ostrowiec Świętokrzyski
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Mirosław Misiowiec (ur. 16 kwietnia 1956 w Mielcu^[1], zm. 24 marca 2013 w Kielcach) – polski piłkarz, występował na pozycji pomocnika lub napastnika.

Mirosław Misiowiec piłkarską karierę rozpoczynał w Stali Mielec^[2]. Mając 19 lat trafił do pierwszej drużyny mieleckiego klubu, następnie zaś został zawodnikiem Motoru lublin. W nowej drużynie nie potrafił wywalczyć sobie miejsca w podstawowym składzie, dlatego przeszedł do Chełmianki Chełm. Będąc jej graczem strzelił w sezonie 1976/1977 dziewięć goli^[3]. Następnie przeniósł się do drugoligowego Staru Starachowice, walczącego o awans do najwyższej klasy rozgrywkowej. Wraz z Tadeuszem Nowakiem i Jerzym Fotfolcem tworzył skuteczny tercet ofensywny (razem na drugoligowych boiskach ci trzej piłkarze strzelili dla Staru ponad 100 goli^[4]). Misiowiec bramki zdobywał głównie w spotkaniach wyjazdowych, m.in. ze Stalą Stalowa Wola i Stalą Bielsko-Biała^[2].

Ze Staru Starachowice Misiowiec trafił do prowadzonej przez Antoniego Piechniczka Odry Opole, w której barwach strzelił pięć bramek w I lidze^[2]. Później reprezentował barwy Piasta Gliwice, w którym rozegrał 14 meczów i zdobył jednego gola^[5]. Latem 1982 roku wzmocnił Koronę Kielce, której był pierwszoplanową postacią. Dwukrotnie – w sezonach 1982/1983 i 1985/1986 – był najlepszym strzelcem kieleckiego klubu^[6]. Grał również w KSZO Ostrowiec Św.^[1].