Miroslav Stoch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Miroslav Stoch
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 października 1989
Nitra

Wzrost

168 cm

Pozycja

pomocnik, napastnik

Informacje klubowe
Klub

Motorlet Praga

Kariera juniorska
Lata Klub
1995–2005 FC Nitra
2006–2008 Chelsea F.C.
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2005–2006 FC Nitra 3 (0)
2008–2010 Chelsea F.C. 4 (0)
2009–2010 FC Twente (wyp.) 32 (10)
2010–2017 Fenerbahçe SK 82 (14)
2013–2014 PAOK FC (wyp.) 26 (6)
2014–2015 Al-Ain FC (wyp.) 25 (9)
2015–2016 Bursaspor (wyp.) 25 (1)
2017–2019 Slavia Praga 59 (16)
2019–2020 PAOK FC 11 (0)
2021 Zagłębie Lubin 8 (0)
2021–2022 Slovan Liberec 11 (1)
2022– Motorlet Praga
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007–2008  Słowacja U-19 12 (11)
2008–2009  Słowacja U-21 7 (2)
2009–2019  Słowacja 60 (6)
W sumie: 79 (19)
  1. Aktualne na: 31 stycznia 2021. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 31 stycznia 2021.

Miroslav Stoch (ur. 19 października 1989 w Nitrze) – słowacki piłkarz, grający na pozycji pomocnika lub napastnika w czeskim klubie Motorlet Praga.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Stoch w 1995 został zawodnikiem FC Nitra. Pierwsze mecze rozegrał dla tego klubu w sezonie 2005/06 (łącznie trzy występy w Extralidze). W 2006 młody piłkarz trafił do Akademii Chelsea i występował w niej dwa lata. Pierwszy raz bliski powołania do kadry meczowej pierwszej drużyny był we wrześniu 2007 na spotkanie z Hull City, na które nowy trener, Awraham Grant, rozważał zabranie jednego z trzech młodych graczy[1]. Ostatecznie desygnowany został Scott Sinclair, który strzelił jedną z czterech bramek[2].

1 sierpnia 2008 Stoch podpisał z Chelsea profesjonalny kontrakt. Otrzymał koszulkę z numerem 43[3]. Jeszcze w sierpniu pojawiła się oferta wypożyczenia młodego zawodnika do Reading FC. Kluby mogłyby osiągnąć porozumienie za sprawą Brendana Rodgersa, byłego gracza i dyrektora akademii Reading, pełniącego wówczas rolę trenera rezerw Chelsea[4]. Do transferu jednak nie doszło, dlatego Stoch pozostał w zespole. Zadebiutował w nim, a zarazem w Premier League, 30 listopada, kiedy to w 80. minucie meczu z Arsenalem wszedł na boisko za Portugalczyka Deco[5]. Wcześniej siedział na ławce rezerwowych w m.in., spotkaniu Ligi Mistrzów z CFR Cluj[6], ale nie zadebiutował wtedy w europejskich pucharach. Sezon 2008/09 zakończył z czterema ligowymi występami na koncie[7]. Zagrał również w spotkaniu Pucharu Anglii z Watford, które Chelsea wygrała 3:1, a hat tricka zdobył wówczas Nicolas Anelka. W lidze klub Stocha uplasował się na trzecim miejscu, przegrywając walkę o mistrzostwo z Manchesterem United i Liverpoolem. Zwyciężył za to w finale krajowego pucharu, pokonując 2:1 Everton po golach Didiera Drogby i Franka Lamparda (Stoch w meczu nie zagrał, ani nie pojawił się w meczowej kadrze)[8].

Latem 2009 Stoch został wypożyczony do FC Twente[9]. W holenderskim zespole zadebiutował 1 sierpnia w wygranym 2:0 meczu ze Spartą Rotterdam. 20 września strzelił swoje pierwsze gole w barwach nowego klubu – dwukrotnie pokonał bramkarza Sc Heerenveen i zapewnił Twente zwycięstwo 2:0. Dwie bramki zdobył również w pojedynku z NAC Breda, a cały sezon zakończył z 10 trafieniami w 32 ligowych meczach. Wraz z holenderskim klubem w sezonie 2009/10 został mistrzem Holandii[10]. W barwach Twente po raz pierwszy wystąpił również w europejskich pucharach – we wrześniu 2009 roku zagrał w pojedynku z Fenerbahçe SK, w ramach Ligi Europy[11]. W listopadowym meczu przeciwko Sheriffowi Tyraspol zdobył natomiast swoje pierwsze bramki – dwukrotnie pokonał bramkarza rywali, Stanislava Namașco[12].

W maju 2010 Stoch powrócił do Chelsea i w ośrodku treningowym przeszedł badania medyczne[13]. 10 czerwca 2010 podpisał czteroletni kontrakt z tureckim Fenerbahçe SK[14][15].

W 2012 roku zdobył dwie bramki w meczu ligowym przeciwko Genclerbirligi (6:1). Pierwsze z trafień autorstwa Miroslava Stocha zostało nominowane do nagrody im. Ferenca Puskasa, którą FIFA przyznaje za najpiękniejsze trafienie w roku kalendarzowym[16].

7 stycznia 2013 roku podczas gali w Zurychu, Miroslav Stoch odebrał statuetkę za zwycięstwo we wspomnianym plebiscycie[17].

W 2013 roku Stoch został wypożyczony do PAOK FC, a w 2014 roku do Al-Ain FC.

W sierpniu 2020 roku Stoch rozwiązał umowę z PAOK FC, a w 2021 podpisał umowę i został zawodnikiem Zagłębie Lubin[18]. W polskiej ekstraklasie zadebiutował 5 lutego 2021, zmieniając Dejana Dražicia w 74. minucie bezbramkowego meczu z Lechem w Poznaniu[19]. 18 maja 2021 odszedł z Zagłębia, rozgrywając wcześniej 8 meczów w ekstraklasie i jeden w Pucharze Polski[20].

22 września 2021 podpisał roczny kontrakt ze Slovanem Liberec[21], który wygasł wraz z końcem sezonu 2021/2022. Od sierpnia 2022 Stoch jako wolny agent trenował z trzecioligowym Motorletem Praga[22], gdzie zadebiutował 17 września[23].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Słowacji Stoch zadebiutował 10 lutego 2009 w meczu przeciwko Ukrainie[24]. Pierwszego gola zdobył prawie cztery miesiące później – 6 czerwca – w wygranym 7:0 spotkaniu z reprezentacją San Marino[25]. Na początku czerwca 2010 został powołany przez selekcjonera Vladimíra Weissa na Mistrzostwa Świata w RPA[26]. W pierwszym meczu fazy grupowej Słowacja spotkała się z Nową Zelandią i zremisowała 1:1, tracąc gola w 93. minucie. Stoch chwilę wcześniej wszedł na boisko, zmieniając Róberta Vittka[27]. W drugim spotkaniu słowacka reprezentacja nie sprostała Paragwajowi, z którym przegrała 0:2. Ostatni grupowy pojedynek Słowaków przyniósł dużą niespodziankę – pokonali oni obrońców tytułu, Włochów, a Stoch zagrał przez pełne 90 minut[28]. Zwycięstwo zapewniło im drugie miejsce w grupie, gwarantujące awans do 1/8 finału. W nim przegrali 1:2 z Holandią i pożegnali się z turniejem[29].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Chelsea

FC Twente

Fenerbahçe

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stoch: Byłem blisko powołania. chelsea.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  2. Hull City 0:4 Chelsea +multimedia. chelsea.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  3. Mineiro z numerem 27. chelsea.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  4. Stoch trafi do Reading?. chelsea.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  5. Chelsea 1:2 Arsenal. chelsea.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  6. Stoch cierpliwie czeka na swój debiut. chelsea.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  7. Chelsea 2008/2009 player appearances. soccerbase.com. [dostęp 2010-05-27]. (ang.).
  8. Chelsea 2-1 Everton. bbc.co.uk. [dostęp 2010-05-27]. (ang.).
  9. FC Twente huurt talenten. fctwente.nl. [dostęp 2010-05-27]. (niderl.).
  10. Miroslav Stoch mistrzem Holandii!. chelsea.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  11. Miroslav Stoch → Sezon 2009/10. 90minut.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  12. FC Twente 2 - 1 Sheriff Tiraspol. 90mint.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  13. Stoch z powrotem w Cobham. chelsea.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  14. Stoch Joins Fenerbahce. chelseafc.com. [dostęp 2010-06-10]. (ang.).
  15. Stoch Fenerbahçe’de. fenerbahce.org. [dostęp 2010-06-10]. (tur.).
  16. Miroslav Stoch [online], KodyPromocyjne [dostęp 2021-03-03] (pol.).
  17. FIFA.com, The Best FIFA Football Awards™ - News - FIFA Puskás Award 2012 winner - FIFA.com [online], www.fifa.com [dostęp 2021-03-03] (ang.).
  18. Advisage.pl, Miroslav Stoch zawodnikiem KGHM Zagłębia Lubin! [online], www.zaglebie.com [dostęp 2021-03-03] (pol.).
  19. Lech Poznań 0-0 Zagłębie Lubin [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-04-03].
  20. Zagłębie Lubin, Czterech zawodników odchodzi z Zagłębia [online], www.zaglebie.com [dostęp 2023-04-03] (pol.).
  21. FC Slovan Liberec | Posila do ofenzivy: Miroslav Stoch [online], www.fcslovanliberec.cz [dostęp 2023-04-03].
  22. David Beňo, Miroslav Stoch se připravuje s Motorletem, možná nastoupí v ČFL. Prioritně však hledá angažmá v zahraničí [online], Ruik, 15 sierpnia 2022 [dostęp 2023-04-03] (cz.).
  23. David Ako, Ze Slavie do Motorletu za tři roky. Stoch poprvé hrál, kouč měl slova chvály, „Deník.cz”, 20 września 2022 [dostęp 2023-04-03] (cz.).
  24. Cyprus tournament: Slovakia v Ukraine. ukrainiansoccer.net. [dostęp 2010-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2013)]. (ang.).
  25. ‘Niebiescy’ w reprezentacjach - raport. chelsea.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  26. Slovakia select recovering trio. fifa.com. [dostęp 2010-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 września 2011)]. (ang.).
  27. All Whites snatch last-gasp point. fifa.com. [dostęp 2010-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 czerwca 2010)]. (ang.).
  28. Slovakia advance, eliminate Italy. fifa.com. [dostęp 2010-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 czerwca 2010)]. (ang.).
  29. Returning Robben sinks Slovaks. fifa.com. [dostęp 2010-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 czerwca 2010)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]