Miroslavs Mitrofanovs – Wikipedia, wolna encyklopedia

Miroslavs Mitrofanovs
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1966
Dyneburg

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Uniwersytet Łotwy

Partia

Rosyjski Związek Łotwy

Miroslavs Mitrofanovs (ros. Мирослав Борисович Митрофанов, trb. Mirosław Borisowicz Mitrofanow (ur. 18 grudnia 1966 w Dyneburgu) – łotewski polityk rosyjskiej narodowości, były poseł na Sejm, współprzewodniczący Rosyjskiego Związku Łotwy, eurodeputowany VIII kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie od pokoleń mieszkającej w Łatgalii. W czasie II wojny światowej jego ojciec był zmobilizowany do Legionu Łotewskiego[1]. Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnym Dyneburgu kształcił się na wydziale biologii Uniwersytetu Łotewskiego, który ukończył w 1991. W latach 1989–1991 pracował jako laborant w przedsiębiorstwie przetwórstwa mięsnego. Na początku lat 90. zajął się dziennikarstwem, do 1994 pracował w gazecie „Dinaburg”. Od 1995 do 1998 był zastępcą dyrektora przedsiębiorstwa SIA LAUMA-D.

Od 1996 działał w ugrupowaniu Równouprawnienie skupiającym rosyjskojęzyczną mniejszość narodową. W 1998 wybrany w skład Sejmu Republiki Łotewskiej VII kadencji, w którym zasiadał do 2002. W latach 2002–2004 pełnił obowiązki konsultanta frakcji O Prawa Człowieka w Zjednoczonej Łotwie, a od 2004 współpracował z grupą Zielonych i Wolnego Sojuszu Europejskiego w Parlamencie Europejskim. W wyborach samorządowych w 2005 uzyskał mandat radnego Dyneburga, a w 2006 został wybrany na posła IX kadencji w okręgu wyborczym Łatgalia. Mandat sprawował do jesieni 2010. W wyborach 2010 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję, jednak PCTVL nie przekroczył wówczas progu wyborczego i nie uzyskał przedstawicielstwa w Sejmie. W wyborach w 2014 również bez powodzenia ubiegał się o mandat europosła, zaś w wyborach krajowych na jesieni tegoż roku ponownie bezskutecznie o stanowisko posła na Sejm z ramienia Rosyjskiego Związku Łotwy.

Od 2003 był przewodniczącym oddziału swojego ugrupowania w Dyneburgu, został też współprzewodniczącym partii. Po odejściu z parlamentu został asystentem krajowym eurodeputowanej Tatjany Ždanoki. W marcu 2018 zastąpił ją w Parlamencie Europejskim, dołączając do frakcji Zielonych[2]. Mandat posła do PE sprawował do lipca 2019. W 2020 uzyskał natomiast mandat radnego Rygi[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tomasz Otocki: Marsz weteranów Legionu Łotewskiego SS w Rydze. przegladbaltycki.pl, 23 marca 2015. [dostęp 2020-08-30].
  2. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2018-03-06].
  3. Kas vadīs Rīgu? Zināms provizoriskais. la.lv, 30 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-30]. (łot.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]