Mojżesz Węgrzyn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mojżesz Węgrzyn

Моисе́й Угри́н

święty mnich (prepodobnyj)
Data i miejsce urodzenia	990/995 Transylwania
Data i miejsce śmierci	1043 Kijów
Czczony przez	Rosyjski Kościół Prawosławny
Wspomnienie	26 września
Szczególne miejsca kultu	Kijów

Mojżesz Węgrzyn (ur. 990/995 w Transylwanii – zm. 1043) – święty mnich prawosławny.

Pochodził z Węgier, na Ruś przybył według hagiografii razem z dwoma braćmi. Wszyscy wstąpili na służbę do księcia rostowskiego Borysa jako członkowie jego drużyny. Brat Mojżesza zginął razem z księciem i jego bratem Glebem, jednak przyszłemu świętemu udało się dotrzeć do Kijowa, gdzie zapragnął zostać mnichem. Został jednak wzięty do niewoli w czasie wyprawy kijowskiej Bolesława Chrobrego^[1] i wrócił do Kijowa dopiero siedem lat później.

Według opowiadania zawartego w Pateryku Kijowsko-Pieczerskim, w przebywającym w niewoli Mojżeszu zakochała się bogata wdowa i wykupiła go z niewoli. Mężczyzna odmawiał jednak poślubienia jej, gdyż w czasie pobytu w Polsce spotkał się z mnichem prawosławnym podróżującym na Ruś z Athosu, który przyjął jego śluby monastyczne^[1] (według innej wersji złożył śluby zakonne w monasterze w Zimnem ok. 1018^[2]). Wówczas kobieta nakazała go wykastrować. Dopiero po śmierci wdowy Mojżesz zdołał wrócić do Kijowa, gdzie został przyjęty do Monasteru Kijowsko-Pieczerskiego. Według tradycji zmarł w 1043 w opinii świętości.

Trzeci z braci również został mnichem, zakładając w Torżoku na ziemi twerskiej monaster Świętych Borysa i Gleba. Był to trzeci ośrodek męskiego życia monastycznego na ziemiach ruskich^[3].

Mojżesz należy do ustanowionego w 2011 Soboru Świętych Kijowskich^[4].

• Преподобный Моисей Угрин, Печерский (ros.)