Mojka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mojka

Widok na rzekę Mojka ze strony Zielonego Mostu na Newskim Prospekcie
Kontynent	Europa
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Petersburg
Rzeka
Długość	5 km
Źródło
Miejsce	Fontanka
Współrzędne	59°56′30,6″N 30°20′16,1″E/59,941833 30,337806
Ujście
Recypient	Newa
Współrzędne	59°55′34,5″N 30°16′24,7″E/59,926250 30,273528
Położenie na mapie Petersburga źródło ujście
Położenie na mapie Rosji źródło ujście
Multimedia w Wikimedia Commons

Mojka (ros. Мойка) – skanalizowana rzeka o długości 5 km i szerokości 40 m, będąca odnogą Fontanki, przepływająca przez centrum Petersburga. Początkowo znana była pod iżorską nazwą Mja oznaczającą muł, błoto.

Wypływa z rzeki Fontanka, nieopodal Ogrodu Letniego; przepływa obok Pola Marsowego, przecina Newski Prospekt i Kanał Kriukowa, aby ostatecznie zakończyć swój bieg wpadając do Newy.

W bezpośrednim sąsiedztwie rzeki znajduje się wiele ważnych zabytków architektury z XVIII wieku, m.in.: Pałac Stroganowów, gmach Sztabu Generalnego, Pałac Jusupowa, Pałac Razumowskiego, Łuk Nowej Holandii, Zamek Michajłowski oraz ostatnie miejsce zamieszkania i muzeum Aleksandra Puszkina.

W 1711 roku car Piotr I Wielki polecił umocnić brzegi rzeki. W 1715 roku Kanał Kriukowa połączył Mojkę z Fontanką, co spowodowało naturalne oczyszczenie się tej pierwszej. Postanowiono wówczas zmienić nazwę z Mja na Mojka (ta druga nazwa ma związek z pochodzi od rosyjskiego przymiotnika oznaczającego "prać").

W 1736 roku wybudowano pierwszą drewnianą kładkę. Początkowo rzekę przecinały cztery mosty: Niebieski, Zielony, Żółty oraz Czerwony. Posiadający około 97 metrów szerokości Niebieski Most, obecnie ledwie widoczny z Placu Św. Izaaka, pozostaje w dalszym ciągu najszerszym mostem w całym mieście.

Obecnie na rzece znajduje się 15 mostów. Większość z nich posiada dużą wartość historyczną i artystyczną.

• Zielony Most (ros. Зелёный мост, 1806–1808, autorstwa Williama Heste);
• Czerwony Most (ros. Красный мост, 1808–1814, autorstwa Williama Heste);
• Most Pocełujewa (ros. Поцелуев мост, 1808–1816, autorstwa Williama Heste);
• Niebieski Most (ros. Синий мост, 1818, 1842–1843, autorstwa Williama Heste i George Adama);
• Most Pocztowy (ros. Почтамтский мост, 1823–1824, autorstwa Wilhelma von Traitteur);
• Most Wielkostajenny (ros. Большой Конюшенный мост, 1828, autorstwa George Adama);
• Most Potrójny (ros. Тройной мост, 1829–1831, autorstwa George Adama i Wilhelm von Traitteur);
• Most Pierwszych Inżynierów (ros. Первый Инженерный мост, 1824–1825, autorstwa George Adama i Wilhelma von Traitteur);
• Pierwszy Most Sadowy (ros. 1-й Садовый мост, 1835–1836, autorstwa Pierre Dominique Bazaine);
• Most Piewczeskij (ros. Певческий мост, 1839–1840, autorstwa George Adama).

• Канн П. Я. Прогулки по Петербургу: Вдоль Мойки, Фонтанки, Садовой. St. Petersburg, 1994.