Morze Kaspijskie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zdjęcie satelitarne Morza Kaspijskiego | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowości nadbrzeżne | |
Wysokość lustra | −28 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia | 371 800 km² |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Hydrologia | |
Zasolenie | średnio 10–12‰ |
Rzeki zasilające | |
Rzeki wypływające | bezodpływowe |
Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie Azji | |
42°00′N 51°00′E/42,000000 51,000000 | |
Większe miasta i część zlewiska Morza Kaspijskiego |
Morze Kaspijskie (pers. دریای خزر, Darja-je Chazar; ros. Каспийское море, Kaspijskoje morie; azer. Xəzər dənizi; kaz. Каспий теңізі, Kaspij tengyzy; turkm. Hazar deňzi) – bezodpływowe słone jezioro reliktowe znajdujące się w Azji i (w części północnej) w Europie.
Jest największym jeziorem świata[1], z powierzchnią wynoszącą ok. 370 tys. km² (zmieniającą się wskutek wahań poziomu wody, w 1930 roku sięgała 442 tys. km²). Maksymalna głębokość Morza Kaspijskiego to 1025 m[1]. Podczas gdy jego wody na jego północnych krańcach są słodkie, zasolenie w części środkowej i południowej sięga 10–13‰[1], a w zamkniętej zatoce Kara-Bogaz-Goł nawet 300‰[2]. Czas wymiany wód wynosi 250 lat.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dawniej akwen nosił różne nazwy: Morze Hyrkańskie (stgr. Υρκανία θάλαττα), Morze Azarskie i Morze Kwalijskie. W starożytności i przez znaczną część średniowiecza powszechnie uważano, że Morze Kaspijskie stanowi zatokę wielkiego oceanu północnego (pogląd taki głosili m.in. Eratostenes, Strabon, Pomponiusz Mela, Izydor z Sewilli)[3]. Nazwy „Kaspijskie” (Κασπίη θάλασσα) używał natomiast Herodot, który pisał[4]:
Morze Kaspijskie jest morzem osobnym i nie łączy się z innym morzem. Bo np. całe morze, po którym jeżdżą Hellenowie, dalej morze leżące poza Słupami Heraklesa, tak zwane Atlantyckie, i Morze Czerwone – tworzą jedną całość. Morze Kaspijskie zaś jest inne, samo dla siebie; długość jego wynosi dla posługującego się wiosłem piętnaście dni jazdy, a szerokość, tam gdzie jest stosunkowo najszersze – osiem dni jazdy.
Morze Kaspijskie, tak jak Morze Śródziemne i Morze Czarne, jest reliktem Oceanu Tetydy (zob. Morze Sarmackie). Ponieważ zasilane jest rzekami, poziom wody podnosił się i opadał znacząco wiele razy, a w suchych okresach wysychało odkładając na dnie pokłady soli, pokryte później osadami naniesionymi przez wiatr. Niektórzy rosyjscy historycy (I.P. Gierasimow i K.K Markow) utrzymują, że podniesienie się poziomu wody w morzu w średniowieczu spowodowało wielką powódź na obszarach nadbrzeżnych[5]. W latach 1929–1941 poziom wody w Morzu Kaspijskim gwałtownie spadł z -25,88 do -27,84 m. Od 1978 roku poziom wody stale wzrastał i w 1995 roku osiągnął -26,7 m, a od 1996 roku obserwuje się jego stały spadek, który na początku XXI w. utrzymywał się na średnim poziomie ≈0,75 m w ciągu 10 lat[6].
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Do Morza Kaspijskiego dostęp ma pięć państw:
Dlatego czasami jest ono nazywane „morzem współpracy”[7].
Średnia głębokość w północnej części wynosi 5–6 m, w środkowej 190 m, w południowej głębokość osiąga ponad 1 km[1].
Wyspy Morza Kaspijskiego mają łączną powierzchnię ok. 2000 km². Największe z nich:
- Wyspy Focze (ok. 130 km², Kazachstan)
- Czeczeń (ok. 55 km², Rosja)
- Ogurjaly (ok. 45 km², Turkmenistan)
- Bakı arxipelaqı (Azerbejdżan)
W Morzu Kaspijskim żyją jesiotry, których ikra ceniona jest na całym świecie ze względu na walory smakowe – jest to jeden z lepszych rodzajów kawioru. Populacji jesiotrów grozi wyginięcie z powodu przełowienia i zanieczyszczeń wody spowodowanych wydobyciem ropy w Zagłębiu Bakijskim, dlatego organizacje ekologiczne starają się o zakaz połowów tych ryb do czasu, aż ich populacja powróci do równowagi[8]. Region Morza Kaspijskiego jest ważny dla światowej gospodarki ze względu na znajdujące się na jego dnie duże złoża ropy. Stało się to przyczyną sporu o podział wód między pięć nadbrzeżnych państw[9].
Do Morza Kaspijskiego wpadają rzeki Kura, Ural i Wołga. Żegluga między Morzem Kaspijskim a Azowskim możliwa jest przez Kanał Wołga-Don, między Morzem Kaspijskim a Bałtykiem przez Kanał Wołżańsko-Bałtycki, a z Morzem Białym przez Kanał Białomorsko-Bałtycki.
Większe miasta leżące nad Morzem Kaspijskim:
- Baku 2065 tys. (Azerbejdżan)
- Machaczkała 578 tys. (Rosja)
- Raszt 557 tys. (Iran)
- Astrachań 521 tys. (Rosja)
- Sumgait 280 tys. (Azerbejdżan)
- Sari 261 tys. (Iran)
- Babol 201 tys. (Iran)
- Amol 200 tys. (Iran)
- Atyrau 200 tys. (Kazachstan)
- Aktau 156 tys. (Kazachstan)
- Derbent 120 tys. (Rosja)
- Kaspijsk 104 tys. (Rosja)
- Turkmenbaszy 74 tys. (Turkmenistan)
Większe zatoki na Morzu Kaspijskim:
- Zatoka Kara Bogaz Goł (Turkmenistan)
- Zatoka Kazachska (Kazachstan)
- Zatoka Mangyszłacka (Kazachstan)
- Zatoka Komsomolec (Kazachstan)
- Zatoka Kizlarska (Rosja)
- Zatoka Qızılağac (Azerbejdżan)
- Zatoka Bakijska (Azerbejdżan)
- Zatoka Turkmeńska (Turkmenistan)
- Zatoka Türkmenbaşy (Turkmenistan)
Większe rzeki wpadające do Morza Kaspijskiego:
- Wołga (Rosja) 80% wód wpływających
- Kuma (Rosja)
- Terek (Rosja)
- Kura (Azerbejdżan)
- Qezel Uzan (Iran)
- Atrek (Turkmenistan, Iran)
- Emba (Kazachstan)
- Ural (Kazachstan)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Kaspijskie, Morze, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-04-17] .
- ↑ М. Г. Деев, В. А. Калита: Кара-Богаз-Гол. Большая российская энциклопедия. [dostęp 2025-01-14]. (ros.).
- ↑ Por. I. Zonn, A. Kostianoy, A. Kosarev, M. Glantz, The Caspian Sea Encyclopedia, Heidelberg 2010; A Companion to the Hellenistic World, edited by Andrew Erskine, Malden 2005.
- ↑ Herodot, Dzieje, Seweryn Hammer (tłum.), Warszawa: Czytelnik, 2003, s. 95 .
- ↑ А.А. Соколов , История развития гидрографической сети СССР // Гидрография СССР, Гидрометеоиздат, 1952 (ros.).
- ↑ Изменения уровня Каспийского моря. window2baku.com. [dostęp 2025-01-14]. (ros.).
- ↑ Каспий – море сотрудничества. Президентская библиотека имени Б.Н. Ельцина. [dostęp 2025-01-14]. (ros.).
- ↑ Нефтяное загрязнение и вымирание осетровых и тюленей Каспийского моря. ParsToday, 16.09.2019. [dostęp 2025-01-14]. (ros.).
- ↑ Khoshbakht B. Yusifzade: The Status of the Caspian Sea. Azerbaijan International. [dostęp 2018-01-14]. (ang.).