Muzeum Pienińskie im. Józefa Szalaya w Szlachtowej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Muzeum Pienińskie im. Józefa Szalaya w Szlachtowej

Oddział Muzeum Ziemi Sądeckiej
Budynek muzeum
Państwo	Polska
Miejscowość	Szlachtowa
Adres	ul. Łemkowska 37
Data założenia	1959
Zakres zbiorów	historia Szczawnicy i okolic, etnografia
Kustosz	Barbara Węglarz[1][2]
Położenie na mapie gminy Szczawnica Muzeum Pienińskie w Szlachtowej
Położenie na mapie Polski Muzeum Pienińskie w Szlachtowej
Położenie na mapie województwa małopolskiego Muzeum Pienińskie w Szlachtowej
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego Muzeum Pienińskie w Szlachtowej
49°24′38,3″N 20°31′39,0″E/49,410639 20,527500
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Muzeum Pienińskie im. Józefa Szalaya w Szlachtowej – muzeum poświęcone historii regionu Pienin położone w Szlachtowej, stanowiące oddział Muzeum Ziemi Sądeckiej.

Pierwsze idee założenia w Szczawnicy muzeum zaczęły pojawiać się w okresie międzywojennym, nie zgodziło się na to jednak ówczesne Ministerstwo Sztuki i Kultury. Do pomysłu wrócił w 1957 r. Pieniński Oddział Towarzystwa Miłośników Kultury i Sztuki Góralskiej, który przystąpił do zbierania eksponatów. Z jego inicjatywy w 1959 r. w budynku Dworku Gościnnego w Szczawnicy powstała pierwsza placówka muzealna. W 1962 r. obiekt strawił pożar, zbiory uratowano i przeniesiono do kamiennych piwnic. Po kilku latach muzealia przekazane zostały Ministerstwu Kultury i Sztuki, nową placówkę otwarto w willi „Pałac”. Stała się ona oddziałem Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu^[3]. W tej lokalizacji placówka funkcjonowała do 2012 r., kiedy to budynek willi został odzyskany przez spadkobierców dawnych właścicieli, rodzinę Stadnickich. Muzealna ekspozycja została przeniesiona do nowej siedziby – budynku dawnej strażnicy Straży Granicznej w Szlachtowej, przy ul. Łemkowskiej 37. Otwarcie nowego muzeum nastąpiło 23 sierpnia 2014 r.^[4]

Ekspozycja muzeum prezentuje życie i kulturę dawnych mieszkańców Pienin, regionu znajdującego się na pograniczu wyznań i narodowości oraz historię uzdrowiska w Szczawnicy^[3][4][5]. Rozpoczyna się galerią fotografii Pienin i Dunajca, m.in. widoków z łodzi flisackich. Następna jest wystawa prezentująca początki osadnictwa w Pieninach^[4], po niej obejrzeć można część etnograficzną^[4], obejmującą między innymi eksponaty związane z wyposażeniem dawnych izb i gospodarstw domowych oraz tradycjami regionu – pasterstwem, rolnictwem, rybołówstwem, czyli zawodami, którymi od wieków zajmowali się górale pienińscy, a także stroje i sztukę ludową^[3][4]. Kolejna część prezentuje historię kurortu w Szczawnicy i przybliża zwiedzającym działalność Józefa Szalaya, Adama Stadnickiego oraz Jana Wiktora^[5][3][4].

Prezentowane są także wystawy czasowe, odbyły się m.in. wystawy poświęcone pochodzącemu ze Szczawnicy Stefanowi Kapłaniakowi „Cenkowi”, tradycyjnemu rolnictwu w Pieninach, Akcji „Burza” w Szczawnicy czy historii Szkoły Ludowej w Szczawnicy^[6][7][8].

• 
  Willa „Pałac” w Szczawnicy – siedziba muzeum w latach 1972–2012
• 
  Drogowskaz do muzeum
• 
  Siedziba muzeum od 2014 r. w Szlachtowej