Muzeum Plakatu w Wilanowie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Oddział Muzeum Narodowego | |
Budynek główny Muzeum | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | ul. Stanisława Kostki Potockiego 10/16 |
Data założenia | 1968 |
Zakres zbiorów | |
Wielkość zbiorów | 62 000 |
Dyrektor | p.o Dyrektor dr hab. Agnieszka Lajus |
Kustosz | Kurator Bożena Pysiewicz |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie Warszawy | |
52°09′51,50″N 21°05′17,44″E/52,164306 21,088178 | |
Strona internetowa |
Muzeum Plakatu w Wilanowie – muzeum znajdujące się przy ul. Stanisława Kostki Potockiego 10/16 w warszawskim Wilanowie. Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie.
Historia i zbiory
[edytuj | edytuj kod]Placówka znajduje się na terenie zespołu pałacowo-ogrodowego w Wilanowie w miejscu dawnej ujeżdżalni pałacowej, dzieła architekta Franciszka Marii Lanciego (1848), po której pamiątką jest elewacja frontowa budynku muzeum. Później została rozbudowana o Nową Galerię.
Muzeum, będące oddziałem Muzeum Narodowego w Warszawie, zostało otwarte 4 czerwca 1968[1]. Było to pierwsze muzeum plakatu na świecie[2].
W swych zbiorach posiada około 62 000 prac. Znajdują się wśród nich m.in. kolekcje plakatu polskiego oraz plakatu obcego z całego świata od końca XIX wieku do współczesności, w tym kolekcja Polskiej Szkoły Plakatu. W zbiorach muzeum znajdują się prace m.in. Pabla Picassa, Andy'ego Warhola i Stasysa Eidrigevičiusa.
Muzeum organizuje wystawy czasowe wybitnych twórców plakatu z całego świata, a także współpracuje z muzeami artystycznymi i galeriami na całym świecie.
Muzeum było organizatorem Międzynarodowego Biennale Plakatu. Na organizowanej co dwa lata wystawie pojawiały się plakaty wielu znanych artystów takich jak Jan Młodożeniec, Henryk Tomaszewski, Roman Cieślewicz, Waldemar Świerzy, Franciszek Starowieyski, Wiesław Rosocha, Jan Sawka, Jan Lenica i Hiroshi Tanaka.
W 2018 z okazji 50-lecia Muzeum zorganizowano wystawę „+ - 1968”, na której pokazano prace m.in. Andy'ego Warhola, Roya Lichtensteina, Roberta Indiany oraz Franka Stelli[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Krzysztof Jabłoński i in.: Warszawa: portret miasta. Warszawa: Arkady, 1984, s. strony nienumerowane (Kronika odbudowy, budowy i rozbudowy 1945−1982). ISBN 83-213-2993-4.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 521. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Wystawy / Muzeum Plakatu w Wilanowie. www.postermuseum.pl. [dostęp 2022-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-26)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 521–522. ISBN 83-01-08836-2.
- Plakaty w zbiorach Muzeum Plakatu w Wilanowie red. Maria Kurpik, Agata Szydłowska, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2008, s. 293. ISBN 978-83-7100-865-8