Mychajło Bondarenko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mychajło Bondarenko
Михайло Ілліч Бондаренко
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 września 1903
Jelizawetgrad, gubernia chersońska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1938
Moskwa, RFSRR, ZSRR

Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych USRR
Okres

od 30 sierpnia 1937
do 13 października 1937

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy

Poprzednik

Panas Lubczenko

Następca

Mykoła Marczak

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Mychajło Bondarenko, ukr. Михайло Ілліч Бондаренко (ur. 26 sierpnia?/8 września 1903 w Jelizawietgradzie, zm. 10 lutego 1938 w Moskwie) – działacz bolszewicki, w latach trzydziestych członek KC KP(b)U. Od grudnia 1936 do lipca 1937 II sekretarz Komitetu Miejskiego, a w lipcu-sierpniu 1937 Komitetu Obwodowego KP(b)U w Charkowie. W sierpniu-wrześniu 1937 I sekretarz Komitetu Obwodowego KP(b)U w Winnicy. Po samobójstwie Panasa Lubczenki od 30 sierpnia 1937 do 13 października 1937 członek Politbiura KC KP(b)U i przewodniczący Radzie Komisarzy Ludowych USRR. Podczas służbowego wyjazdu 13 października 1937 aresztowany w Moskwie przez NKWD. 8 lutego 1938 na zamkniętym posiedzeniu Kolegium Wojskowego Sądu Najwyższego ZSRR skazany na śmierć za przynależność do "szkodniczo-terrorystycznej organizacji trockistowskiej, działającej w przemyśle naftowym ZSRR", rozstrzelany.

Bibliografia, literatura

[edytuj | edytuj kod]