Myszarka pontyjska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Apodemus ponticus[1] | |||
Sviridenko, 1936 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | myszarka pontyjska | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Myszarka pontyjska[3] (Apodemus ponticus) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych (Muridae), występujący w pasie pomiędzy Morzem Czarnym a Morzem Kaspijskim[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Myszarka pontyjska albo jest blisko spokrewniona z myszarką leśną (A. flavicollis)[4], albo jest to jeden gatunek. Myszarki pontyjskie występują na Kaukazie, który podczas zimnej wojny należał do ZSRR i żelazna kurtyna nie pozwalała uczonym porównywać wyników badań. Gryzonie żyjące po dwóch stronach granicy gruzińsko-tureckiej są w Gruzji klasyfikowane jako A. ponticus, a w Turcji jako A. flavicollis; krzyżują się one z europejskimi myszarkami leśnymi, dając płodne potomstwo[2].
Biologia
[edytuj | edytuj kod]Myszarka pontyjska żyje w regionie Kaukazu: w Armenii, Azerbejdżanie, Gruzji i na rosyjskim Kaukazie Północnym. Zamieszkuje podobne środowiska jak myszarka leśna: lasy mieszane, lasostepy, trawiaste pola i obszary zakrzewione. Prowadzi naziemny, głównie nocny tryb życia. Chowa się pod korzeniami lub kopie nory, zjada nasiona, orzechy i owady, magazynuje orzechy. Rozmnaża się w ciepłych miesiącach, w miocie rodzi się 5–6 młodych[2].
Populacja
[edytuj | edytuj kod]Myszarka pontyjska występuje na dużym obszarze, jest liczna, nie są znane zagrożenia dla gatunku. Jest uznawana za gatunek najmniejszej troski[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Apodemus ponticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d F. Cassola , Apodemus ponticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.3, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T1900A8774675.en [dostęp 2015-10-28] (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Apodemus ponticus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-10-28]