NEE-01 Pegaso – Wikipedia, wolna encyklopedia
Satelita NEE-01 Pegaso na wystawie | |
Inne nazwy | Pegaso |
---|---|
Indeks COSPAR | 2013-018B |
Indeks NORAD | 39151 |
Państwo | |
Zaangażowani | |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perygeum | 627 km[1] |
Apogeum | 654 km[1] |
Okres obiegu | 97,53 min[1] |
Nachylenie | 98,07°[1] |
Czas trwania | |
Początek misji | 26 kwietnia 2013 04:13[1] UTC |
Wymiary | |
Wymiary | 10 × 10 × 75 cm |
Masa całkowita | 1,266 kg[3] |
NEE-01 Pegaso – ekwadorski satelita technologiczny typu CubeSat, pierwszy ekwadorski sztuczny satelita wystrzelony w kosmos. Został zbudowany przez Ekwadorską Cywilną Agencję Kosmiczną (EXA)[4].
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Projekt satelity został zatwierdzony przez EXA w kwietniu 2010 roku. Satelitę zbudowano w całości w Ekwadorze, przy wsparciu finansowym lokalnych firm. Koszt zaprojektowania i budowy wyniósł 30 tys. dolarów, przy czym zajmujący się konstrukcją personel pracował nieodpłatnie (pro bono). Satelitę zbudowano w formacie 1U CubeSat, czyli sześcianu o długości boku 10 cm, lecz ze względu na ograniczoną ilość przestrzeni zdecydowano się dodać dwa rozkładane panele baterii słonecznych. Kadłub wykonano w połowie z aluminium, a w połowie z tytanu. W skład wyposażenia weszła m.in. kamera o rozdzielczości 720 linii wraz z układami do transmisji wideo w czasie rzeczywistym[2].
Do zadań satelity należały[3]:
- demonstracja technologii
- zadania edukacyjne
- test transmisji wideo w czasie rzeczywistym
- test osłony termicznej i radiacyjnej
- test wielofazowych baterii słonecznych
- test rozłożenia anteny pasywnej
- test systemu kontroli termicznej opartego na nanorurkach
4 kwietnia 2011 roku EXA zaprezentowała gotowy, zmontowany egzemplarz satelity. Początkowo planowano go wystrzelić w drugiej połowie 2012 roku za pomocą ukraińsko-rosyjskiej rakiety Dniepr[2], lecz wskutek opóźnień u rosyjskiego operatora zdecydowano o zmianie na chińską rakietę Chang Zheng 2D.
Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]
Start odbył się 26 kwietnia 2013 roku z chińskiego kosmodromu Jiuquan. Wraz z NEE-01 Pegaso na orbitę wystrzelono chińskiego satelitę obserwacji Ziemi Gaofen-1 oraz dwa inne CubeSaty: tureckiego Turksat-3USAT i argentyńskiego CubeBug-1[3].
Satelita przesłał pierwsze transmisje wideo 16 maja 2013 roku, obraz z satelity na bieżąco był udostępniany przez Internet[4].
Zderzenie z kosmicznymi śmieciami[edytuj | edytuj kod]
Po zaledwie kilku dniach pracy, 22 maja 2013 roku NEE-01 Pegaso przeleciał przez chmurę kosmicznych śmieci towarzyszącą górnemu członowi radzieckiej rakiety Cyklon-3 wystrzelonej w 1985 roku i zderzył się z odłamkami. Satelita przetrwał zderzenie, lecz utracił wysokość i wpadł w niekontrolowany ruch obrotowy. Kontakt z nim został utracony. Po bezowocnych próbach nawiązania łączności z satelitą z Ziemi, zdecydowano podjąć próbę kontaktu za pomocą bliźniaczego satelity NEE-02 KRYSAOR, który był akurat przygotowywany do startu w listopadzie. W tym celu na satelicie tym zamontowano urządzenie o nazwie PEGASUS, które miało posłużyć do odbierania i retransmisji sygnałów z NEE-01 Pegaso.
13 listopada 2013 roku NEE-02 KRYSAOR znalazł się na orbicie. 25 stycznia 2014 roku nawiązano z nim kontakt, po czym włączono przekaźnik PEGASUS. Operacja zakończyła się sukcesem – NEE-02 KRYSAOR odebrał transmisje z utraconego satelity i przekazał je na Ziemię[4]. NEE-02 KRYSAOR jest w stanie retransmitować sygnały z NEE-01 Pegaso, gdy satelity lecą równolegle do siebie w odległości maksymalnie do 2000 km[5].
Koszt transportu obu satelitów, ich wyniesienia na orbitę, ubezpieczenia oraz testów certyfikacyjnych wyniósł 700 tysięcy dolarów i pokrył go rząd Ekwadoru[6].
Spodziewany czas ponownego wejścia w atmosferę NEE-01 Pegaso to 2023 rok[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Mark Wade: Chang Zheng 2D. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2016-09-09]. (ang.).
- ↑ a b c NEE-01 PEGASUS: The first Ecuadorian Satellite. [w:] 62nd International Astronautical Congress 2011 [on-line]. EXA. [dostęp 2016-09-09]. (ang.).
- ↑ a b c Rui C. Barbosa: China back in action with Long March 2D launch of Gaofen-1. [w:] NASASpaceFlight [on-line]. 2013-04-25. [dostęp 2016-09-09]. (ang.).
- ↑ a b c BRIEF HISTORY OF THE ECUADORIAN CIVILIAN SPACE AGENCY – EXA. EXA. [dostęp 2016-09-09]. (ang.).
- ↑ a b NEE-01 Pegaso. EXA. [dostęp 2016-09-09]. (hiszp.).
- ↑ EXA recuperó a Pegaso y su gemelo ya transmite video. [w:] EL COMERCIO [on-line]. 2014-01-25. [dostęp 2016-09-09]. (hiszp.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- NEE-01 PEGASUS: The first Ecuadorian Satellite. [w:] 62nd International Astronautical Congress 2011 [on-line]. EXA. [dostęp 2016-09-09]. (ang.).