Nablus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nablus

‏نابلس‎

Państwo	Palestyna /  Izrael
Muhafaza	Nablus
Zarządzający	Ghassan Shakaa↗, Sameeh Tbeileh↗
Populacja (2016) • liczba ludności	153 061
Położenie na mapie Palestyny Nablus
32°13′13″N 35°16′44″E/32,220278 35,278889
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Nablus (arab. نابلس, Nābulus) – miasto w Autonomii Palestyńskiej, na Zachodnim Brzegu Jordanu, w Samarii, na północ od Jerozolimy. Według danych szacunkowych na rok 2016 liczyło 153 061 mieszkańców^[1].

Nablus to biblijne Sychem wzmiankowane w egipskich dokumentach z XIX wieku p.n.e., zasiedlone przez Samarytan, którzy przetrwali w grupach do dziś; zburzone w II wieku p.n.e., odbudowane jako Flavia Neapolis. W 636 roku podbite przez Arabów, miasto rozwijało się na wzór Damaszku, stolicy Omajjadow. W X wieku n.e. arabski geograf al-Muqaddassi nadal miastu miano „małego Damaszku”.

1099–1187 pod panowaniem krzyżowców i jako Naples przez krótki czas stolica ich królestwa; od XV wieku w imperium osmańskim; 1923–1948 należało do brytyjskiego mandatu Palestyny. W 1927 roku zostało poważnie zniszczone podczas trzęsienia ziemi; podczas palestyńskiego powstania narodowego w 1936 siedziba pierwszego Palestyńskiego Komitetu Narodowego. Czołowa pozycja miasta w ruchu oporu przeciw kolonializmowi i okupacji przyniosła mu miano „Góry Ognia” (arab. Jabal en-Nar).

Od 1949 w Jordanii, od 1967 pod okupacją Izraela (jeden z trzech głównych ośrodków ruchu oporu Palestyńczyków); od 1993 w Autonomii Palestyńskiej; od 1995 autonomiczne miasto palestyńskie, jednak otoczone nielegalnymi osiedlami żydowskimi i posterunkami izraelskiej armii, nękane licznymi inwazjami. Miasto jest zablokowane siedmioma posterunkami izraelskiej armii, tzw. checkpointami, z których najgorsza sławą cieszą się Beit Iba, Huwwara i Zaatara.

Nablus w kwietniu 2002 roku, wraz z innymi miastami Zachodniego Brzegu, stał się celem izraelskiego ataku – tzw. operacji „Defensive Shield”, „Tarcza ochronna”. W odwecie za palestyński zamach bombowy w Netanii w Święto Paschy (30 ofiar śmiertelnych, 140 rannych), od 3 do 21 kwietnia izraelska armia, wspomagana przez F-16, śmigłowce, czołgi i buldożery zaatakowała mieszkalne dzielnice Nablusu, głównie zabytkowe Stare Miasto, zabijając dziesiątki i raniąc setki Palestyńczyków (w tym cywili). Niektórzy zostali pogrzebani żywcem w ruinach burzonych domów. Ponad 500 budynków zostało uszkodzonych, 60 całkowicie zburzonych, 221 nie nadawało się do użytku i groziło natychmiastowym zawaleniem.

W mieście istnieją przedsiębiorstwa z gałęzi przemysłu spożywczego, drzewnego i mydlarskiego. Jest to również ośrodek handlu, rzemiosła (w tym wyrobów skórzanych), intensywnego sadownictwa (głównie drzewa cytrusowe) oraz funkcjonuje jako ośrodek turystyczny (znajdują się tu liczne zabytki: ruiny rzymskie, wielki meczet Salah El-Dien; w kościele znajduje się rękopis Pięcioksięgu Samarytan zwany Zwojem Abiszy; na wschód – znajduje się studnia Jakuba, a niedaleko grób Józefa).

Na zachód od miasta przebiega droga ekspresowa nr 55 (Kefar Sawa – Nablus).

W pobliżu miasta znajduje się droga ekspresowa nr 60 prowadząca z Jerozolimy do Nazaretu.

Miejscowości partnerskie:

• Chasawiurt, Rosja
• Dundee, Szkocja
• Lille, Francja
• Nazaret, Izrael
• Neapol, Włochy
• Poznań, Polska
• Rabat, Maroko
• Schaerbeek, Belgia
• Stavanger, Norwegia

• Oficjalna strona miasta (ang. • arab.)