Nadczynność tarczycy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2017-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Nadczynność tarczycy

Hyperthyreosis

Nadczynność tarczycy, hipertyreoza (łac. hyperthyreosis lub hyperthyreoidismus) – stan chorobowy będący wynikiem nadmiernej produkcji hormonów tarczycy. Rzadziej nadczynność tarczycy powstaje na skutek leczenia nadmiernymi dawkami hormonów tarczycy, zaburzeń w ich obwodowym metabolizmie lub upośledzonej czynności wiążących je receptorów.

 Osobny artykuł: Choroba Gravesa-Basedowa.

Choroba z grupy chorób autoimmunologicznych. Organizm zaczyna produkować immunoglobuliny klasy IgG, które – naśladując fizjologiczne działanie hormonu tyreotropowego przysadki (TSH) – pobudzają tarczycę do produkcji hormonów tarczycy – tyroksyny i trójjodotyroniny. Obecność wymienionych przeciwciał i nadmiar hormonów tarczycy we krwi powoduje wystąpienie objawów klinicznych. Cechami charakterystycznymi towarzyszącymi chorobie jest obecność wola miąższowego i zmiany oczne tzw. orbitopatia tarczycowa (oftalmopatia). Choroba Gravesa-Basedowa jest najczęstszą postacią nadczynności tarczycy występującą u dzieci^[1][2].

Spowodowane są powstaniem w miąższu tarczycy guzka lub guzków, które produkują hormony tarczycy, jednakże są autonomiczne, czyli nie podlegają fizjologicznej kontroli sprzężenia zwrotnego zależnego od TSH. Guzki prawie zawsze są łagodne, jednakże w wyniku długotrwałego przebiegu mogą ulec przemianie złośliwej. Nigdy nie występują zmiany oczne pod postacią oftalmopatii.

• nadczynność w przebiegu wola Hashimoto
• guzy przysadki mózgowej wydzielające TSH
• guzy trofoblastu
• spożywanie nadmiernych ilości jodu (Jod-Basedow)
• zażywanie nadmiernych dawek hormonów tarczycy (Thyreotoxicosis factitia)
• tyreotoksykoza ciężarnych – obniżenie stężenia TSH przez hCG, będące jego częściowym agonistą, wiążące się z podwyższeniem poziomu hormonów tarczycowych, występujące w ciąży; zwykle przejściowe – od poziomu ponad kilkunastu procent ciąż w 1. trymestrze, przez kilka procent w drugim, po ok. 1% w trzecim trymestrze; częstsza u Azjatek niż Europejek; jest uznawana za odrębną jednostkę od nadczynności^[3].

 Osobny artykuł: Objawy tarczycowe.

Są różnorakie i mogą przyjmować poniższą postać jako izolowany objaw, bądź grupa objawów:

• wzmożona pobudliwość nerwowa (nadpobudliwość)
• zwiększona potliwość
• nietolerancja gorąca
• kołatania serca i tachykardia^[4]
• duszność
• uczucie osłabienia (często uczucie zmęczenia podczas chodzenia po schodach)
• ogólna niechęć do wysiłków fizycznych i intelektualnych
• utrata masy ciała
• paradoksalne w stosunku do spadku masy ciała zwiększenie apetytu
• drżenie rąk
• wytrzeszcz oczu
• ciepła i wilgotna skóra
• nieregularne miesiączkowanie
• bezsenność
• zahamowanie wzrostu
• powiększenie tarczycy (wole)
• u dzieci – przyspieszenie wzrostu

• badanie palpacyjne tarczycy
• zwiększenie poziomu fT3 i fT4
• poziom TSH
• przeciwciała anty-TSHR, anty-TPO i anty-Tg
• USG tarczycy
• scyntygrafia tarczycy

Ma na celu doprowadzenie, a następnie utrzymania prawidłowych wartości hormonów tarczycy (eutyreozy). W zależności od sytuacji, ale również w przypadku niepowodzenia danej metody, można stosować:

• tyreostatyki, początkowo stosowane w dużych dawkach, następnie w dawkach podtrzymujących
  • tiamazol, karbimazol, metimazol
  • propylotiouracyl, metylotiouracyl, benzylotiouracyl
• leczenie jodem radioaktywnym (izotop ¹³¹I)
• leczenie chirurgiczne: częściowe usunięcie tarczycy (subtotalna tyreidektomia)
• leczenie wspomagające celem opanowania objawów ze strony układu krążenia:
  • beta-blokery najczęściej propranolol

• Niedoczynność tarczycy
• Zapalenie tarczycy Hashimoto