Naftali Temu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Naftali Temu

Data i miejsce urodzenia	20 kwietnia 1945 Sotik
Data i miejsce śmierci	10 marca 2003 Nairobi
Wzrost	174 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kenia Igrzyska olimpijskie złoto Meksyk 1968 lekkoatletyka (bieg na 10 000 m) brąz Meksyk 1968 lekkoatletyka (bieg na 5000 m) Igrzyska afrykańskie srebro Brazzaville 1965 bieg na 5000 m Igrzyska Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej złoto Kingston 1966 lekkoatletyka (bieg na 6 mil)
Multimedia w Wikimedia Commons

Nabiba Naftali Temu (ur. 20 kwietnia 1945 w Sotik, zm. 10 marca 2003 w Nairobi^[1]) – kenijski lekkoatleta długodystansowiec, mistrz olimpijski.

Rozpoczął karierę międzynarodową na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio. Zajął tam 49. miejsce w biegu maratońskim, a biegu na 10 000 metrów nie ukończył^[1]. Na pierwszych igrzyskach afrykańskich w 1965 w Brazzaville zajął 2. miejsce w biegu na 5000 metrów za swym rodakiem Kipchoge Keino^[2]. W 1966 zwyciężył w biegu na 6 mil na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w Kingston, a na 3 mile zajął 4. miejsce^[3].

Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku tylko Mamo Wolde z Etiopii był w stanie wytrzymać tempo podyktowane przez Temu w biegu na 10 000 metrów. Wolde wyszedł na prowadzenie na ostatnim okrążeniu, ale Temu wyprzedził go na 50 metrów przed metą i Zdobył złoty medal. Cztery dni później w finale na 5000 metrów Temu zdobył brązowy medal przegrywając tylko z Mohammedem Gammoudim z Tunezji i Kipchoge Keino. Startował także w biegu maratońskim. Do 30 kilometra toczył pojedynek z Mamo Wolde, ale potem nie wytrzymał jego tempa i ukończył bieg na 19. miejscu^[1].

Później Temu nie odnosił sukcesów. Zajął 19. miejsce w biegu na 10 000 metrów na igrzyskach Wspólnoty Brytyjskiej w 1970 w Edynburgu^[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadł w eliminacjach na tym dystansie. Zakończył wyczynowe uprawianie lekkiej atletyki w 1973. Prowadził potem farmę w North Mugirango otrzymaną w darze od prezydenta Jomo Kenyatty^[1].

Zmarł w 2003 na raka prostaty. Mógł być zdiagnozowany dużo wcześniej, ale nie miał 600 dolarów na potrzebne badania.