Wołodymyr Kuc – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wołodymyr Kuc

Володимир Куц

Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1927 Ołeksine
Data i miejsce śmierci	16 sierpnia 1975 Moskwa
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Igrzyska olimpijskie złoto Melbourne 1956 lekkoatletyka (bieg na 5000 m) złoto Melbourne 1956 lekkoatletyka (bieg na 10 000 m) Mistrzostwa Europy złoto Berno 1954 bieg na 5000 m
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Wołodymyr Petrowycz Kuc, ukr.: Володимир Петрович Куц, także Władimir Pietrowicz Kuc (ros.: Владимир Петрович Куц (ur. 7 lutego 1927 w miejscowości Ołeksine w rejonie trościańskim na Ukrainie, zm. 16 sierpnia 1975 w Moskwie^[1][2]) – ukraiński lekkoatleta startujący w reprezentacji Związku Radzieckiego, długodystansowiec, dwukrotny mistrz olimpijski z 1956.

Brał udział w II wojnie światowej od 1943 w jednostkach artylerii. Po wojnie służył we Flocie Bałtyckiej, dochodząc do stopnia starszyny I rangi (odpowiednika starszego sierżanta)^[3].

Bieganiem zajął się systematycznie od 1948^[3]. Stał się znany na arenie międzynarodowej, kiedy niespodziewanie zdobył złoty medal na 5000 metrów podczas Mistrzostw Europy w 1954 w Bernie, wygrywając m.in. z Christopherem Chatawayem i Emilem Zátopkiem^[4]. Ustanowił wówczas rekord świata (13:56,6). Utracił ten rekord w tym samym roku na rzecz Chatawaya, ale odzyskał go zaledwie 10 dni później. W 1955 ponownie utracił rekord świata na rzecz Węgra Sándora Iharosa, odzyskał, po czym znów utracił^[5].

11 września 1956 w Moskwie pobił rekord świata w biegu na 10 000 metrów (28:30,4), który przetrwał do 1960^[6]. Podczas igrzysk olimpijskich w 1956 w Melbourne zdecydowanie wygrał zarówno bieg na 5000 metrów (przed Brytyjczykami Gordonem Pirie i Derekiem Ibbotsonem), jak i na 10 000 metrów (przed Węgrem Józsefem Kovácsem i Australijczykiem Allanem Lawrence’em)^[1], powtarzając tym samym wyczyn Zátopka z poprzednich igrzysk.

13 października 1957 w Rzymie poprawił rekord świata w biegu na 5000 metrów osiągając czas 13:35,0. Rekord ten przetrwał on aż do 1965, kiedy to poprawił go Ron Clarke^[5]. Wkrótce potem, w 1959, zakończył karierę zawodniczą z powodów zdrowotnych^[3].

Był mistrzem Związku Radzieckiego w biegu na 5000 metrów w latach 1953–1957, w biegu na 10 000 metrów w latach 1953–1956 oraz w biegu przełajowym na 8 kilometrów w 1957, a także wicemistrzem w biegu na 10 000 metrów w 1957^[2].

Po zakończeniu kariery pracował jako trener, przez co później zaczął zmagać się z otyłością i nadużywaniem alkoholu. Zmarł w wieku 48 lat po zażyciu znacznej liczby środków nasennych i popiciu ich alkoholem^[3].

Został pochowany na Cmentarzu Przemienienia Pańskiego w Moskwie^[7].

Wołodymyr Kuc otrzymał następujące odznaczenia^[2]:

• Order Lenina (1957)
• Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR (1954)
• Medal jubileuszowy „Za dzielną pracę. W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina”
• Medal „Weteran pracy”
• Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal „W upamiętnieniu 250-lecia Leningradu”

• АндрейА. Шитихин АндрейА., Трагическая история гениального советского стайера Владимира Куца [online], championat.com, 30 lipca 2019 [dostęp 2021-05-15]  (ros.).
• Куц Владимир Петрович [online], sport-strana.ru [dostęp 2021-05-15]  (ros.).
• Vladimir Kuts [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-15]  (ang.).