Narajów Wieś – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Ukrainy | |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego | |
49°30′39,7″N 24°47′11,2″E/49,511028 24,786444 |
Narajów Wieś (ukr. Нараїв-село) – dawna wieś, obecnie południowa część wsi Narajów (dawniej miasteczka) na Ukrainie w obwodzie tarnopolskim w rejonie tarnopolskim[1]. Rozpościera się na kształt ulicówki na południe od Narajowa Miasta ku Rohaczynowi.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dawniej Narajów Wieś stanowił wieś i gminę jednostkową, odrębną od Narajowa Miasta. W II RP przynależała do woj. tarnopolskiego i powiatu brzeżańskiego; w 1921 roku liczba mieszkańców wsi wynosiła 1188, a obszaru dworskiego 34[2].
1 sierpnia 1934, w związku z reformą administracyjną kraju gminy jednostkowe Narajów Wieś i Narajów Miasto zniesino, a ich obszar włączono do nowo utworzonej zbiorowej gminy Narajów Miasto i Narajów Wieś[3]. 21 września 1934 z obu Narajowów utworzono jedną wspólną gromadę Narajów w granicach gminy Narajów Miasto[4]
W latach 1941–1945 członkowie OUN-UPA zamordowali 15 Polaków w Narajowie Wsi[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Narajów na mapie austriackiej z XIX wieku
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej : opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 15, Województwo tarnopolskie
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 566
- ↑ Tarnopolski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 15, poz. 122
- ↑ Henryk Komański , Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 119, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Narajów, wś, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 901 .
- Narajów, wś, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 369 .