National Museum of Western Art – Wikipedia, wolna encyklopedia

National Museum of Western Art^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Muzeum (2020)
Państwo	Japonia
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	(i) (ii) (vi)
Region[b]	Azja i Pacyfik
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	2016 na 40 w Stambule. sesji
Położenie na mapie Japonii National Museum of Western Art
Położenie na mapie prefektury Tokio National Museum of Western Art
Położenie na mapie Tokio National Museum of Western Art
35°42′56″N 139°46′33″E/35,715556 139,775833
Multimedia w Wikimedia Commons
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

National Museum of Western Art (jap. 国立西洋美術館 Kokuritsu Seiyō Bijutsukan) – państwowe muzeum sztuki w tokijskim parku Ueno, w Japonii, prezentujące sztukę Zachodu. Budynek główny muzeum, zaprojektowany przez Le Corbusiera (1887–1965), został w 2016 roku wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Pod koniec II wojny światowej rząd Francji skonfiskował 400 dzieł sztuki ze zbiorów Kōjirō Matsukaty (1865–1950) znajdujących się w Paryżu pod opieką dyrektora Musée Rodin Léonce Bénédite (1859–1925). Po podpisaniu w 1951 roku w San Francisco traktatu pokojowego premier Shigeru Yoshida (1878–1967) zwrócił się do ministra spraw zagranicznych Francji, Roberta Schumana (1886–1963), z prośbą o zwrot kolekcji.

W 1953 roku Francja zgodziła się pod warunkiem stworzenia i umieszczenia zbiorów we „francuskim muzeum sztuki” oraz zbudowania siedziby dla muzeum według projektu francuskiego projektanta^[1]. W styczniu 1959 roku zostało oficjalnie podpisane porozumienie pomiędzy rządami Francji i Japonii o zwrocie kolekcji, a w kwietniu tego samego roku kolekcja została przewieziona statkiem Asama Maru do Japonii^[2].

Muzeum zostało otwarte 10 czerwca 1959 roku. Celem jego działalności jest szerzenie wiedzy na temat kultury i sztuki krajów zachodnich. Eksponaty pochodzą z okresu od renesansu do XX wieku. Muzeum prowadzi szerokie badania nad materiałami związanymi ze sztuką Zachodu oraz dokonuje ich renowacji^[3]. Posiada ok. 4500 eksponatów, w większości obrazów i rzeźb w tym m.in. prace: El Greca, Veronese, Rubensa, Brueghla, Delacroix, Courbeta, Maneta, Renoira, Rodina, Moneta, van Gogha, Gauguina oraz Picassa, Miró czy Pollocka.

Przygotowanie projektu budynku zlecono pracowni francuskiego architekta Le Corbusiera, który powierzył to zadanie swoim trzem japońskim uczniom zatrudnionym w jego studio w Paryżu. Byli to: Kunio Maekawa (1905–1986), Junzō Sakakura (1901–1969) i Takamasa Yoshizaka (1917—1980). Zajęli się oni również nadzorowaniem prac budowlanych prowadzonych przez Shimizu Corporation^[4].

W 2016 roku budynek został, razem z innymi budynkami Le Corbusiera, wpisany na listę UNESCO^[5]. Ma on 4399 m² powierzchni, w tym 1533 m² zajmują galerie wystawowe^[4].

W sierpniu 1967 roku od pobliskiej świątyni Kan’ei-ji zakupiono działkę pod budowę nowego skrzydła. Zbudowano je według projektu Maekawa Kunio Associates i zostało ono otwarte w 1979 roku^[2]. Wizualnie i strukturalnie zostało ono zintegrowane z budynkiem głównym projektu Le Corbusiera, a w 1997 roku dobudowano skrzydło wystawowe o powierzchni 7979 m²^[4].

• 
  Auguste Rodin (1840–1917), Mieszczanie z Calais
• 
  Auguste Rodin, Brama piekieł z Adamem i Ewą
• 
  Auguste Rodin, Myśliciel

• Strona oficjalna NMWA (ang.)