National Portrait Gallery (Londyn) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gmach galerii | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | St Martin’s Place, |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
Położenie na mapie Anglii | |
Położenie na mapie Wielkiego Londynu | |
Położenie na mapie City of Westminster | |
51,5094°N 0,1281°W/51,509400 -0,128100 | |
Strona internetowa |
National Portrait Gallery (Narodowa Galeria Portretów) – muzeum sztuki w Londynie otwarte w 1856 roku.
Muzeum jest w posiadaniu licznych portretów znanych Brytyjczyków. W swoich zbiorach zawiera, skatalogowany z numerem 1, portret z Chandos, najbardziej znany wizerunek Williama Shakespeare’a.
Nie wszystkie eksponaty mają dużą wartość artystyczną – są jednak i unikatowe dzieła, jak autoportrety Williama Hogartha. Oprócz obrazów znajdują się tam fotografie, rzeźby, karykatury i szkice.
Do obecnego budynku, zbudowanego w stylu neorenesansowym, galeria przeniosła się w 1896. Od tamtego czasu był on dwukrotnie powiększany, w 1933 i 2000. Oprócz galerii portretów w budynku eksponowana jest zmienna wystawa sztuki współczesnej.
Rocznie galerię tę odwiedza około 1 500 000 turystów[1].