Nawahowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nawahowie
Naabeehó Dine'é
Ilustracja
Populacja

399 494 (2021)[1]

Miejsce zamieszkania

Stany Zjednoczone (Południowy Zachód)

Język

nawaho, angielski

Religia

chrześcijaństwo, pejotyzm

Mapa grupy etnicznej
Nawahowie
Hogan – chata typowa dla Indian Nawaho

Nawahowie, Nawaho (ang. Navajo Nation, w nawaho Naabeehó Dine'é[2]) – największa[1] grupa etniczna Indian Ameryki Północnej w Stanach Zjednoczonych, licząca w 2021 roku 399 494 osoby[1].

Najwięcej z nich (około 173 tys.) zamieszkuje rezerwat położony na terenie stanów Arizona, Nowy Meksyk oraz Utah. Rezerwat Navajo Nation ma powierzchnię ponad 70 000 km², czyli porównywalną np. do powierzchni Czech. Diné Bikéyah, czyli Kraj Nawahów jest większy niż 10 z 50 stanów USA. Siedziba władz Kraju Nawaho znajduje się w Window Rock[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1923 roku (jeszcze przed przyznaniem wszystkim tubylczym Amerykanom w 1924 roku obywatelstwa USA i przed uchwaleniem w 1934 roku obowiązującej do dziś ustawy o reorganizacji Indian), Nawahowie powołali za zgodą Komisarza do spraw Indian i Biura do spraw Indian władze samorządowe (radę plemienną), które odpowiadają za wszystkie sprawy na terenie rezerwatu. Było to konieczne m.in. w związku ze zmianami tradycyjnego stylu życia (opartego m.in. na chowie owiec) oraz odkryciem na pustynnych indiańskich terenach Południowego Zachodu złóż ropy naftowej, węgla i innych surowców naturalnych – za ich eksploatację Nawahowie pobierają odtąd od koncernów górniczych opłaty z tytułu dzierżawy, finansując własne inwestycje i rozwój plemienia. Od 1991 roku rząd Nawahów zachowuje trójpodział władzy i jest największym oraz najbardziej złożonym tubylczym samorządem w Stanach Zjednoczonych.

Podczas II wojny światowej meldunki kodowane przez szyfrantów z plemienia Nawahów (około 450[4]), a także Indian z kilku innych plemion, za pomocą nieznanego Japończykom własnego języka pozwoliły Amerykanom na zachowanie tajności kluczowych operacji wojskowych na Pacyfiku. W 1982 roku prezydent Ronald Reagan ustanowił z tego powodu 14 sierpnia Dniem Nawajskiego Szyfranta (ang. Navajo Code Talkers Day), a w 2001 roku George W. Bush przyznał złote i srebrne Medale Kongresu grupie kilkudziesięciu tubylczych weteranów-szyfrantów (głównie Nawahów).

Liczebność

[edytuj | edytuj kod]

Według danych U.S. Census Bureau podczas spisu powszechnego w 2000 roku 269 202 obywateli USA zadeklarowało, że ma pochodzenie wyłącznie Nawaho, zaś 298 197 oświadczyło, że ma pochodzenie wyłącznie lub między innymi Nawaho.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Arlyssa Becenti, Diné enrolled population increases to 399,494, „Navajo Times”, 26 kwietnia 2021 (ang.).
  2. Barry M. Pritzker: A Native American Encyclopedia, s. 51.
  3. Navajo Nation Council. [dostęp 2014-06-11]. (ang.).
  4. Język, który stał się bronią dostęp 16.05.2010.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Barry Pritzker, A Native American Encyclopedia: History, Culture, and People, Barry Pritzker, Oxford: Oxford University Press, 2000, ISBN 0-19-513877-5, OCLC 42683042.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]