Hartford Whalers – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hartford Whalers

Barwy	Zielono-czarno-białe (1972-1975) Zielono-złoto-białe (1975-1979) Zielono-niebiesko-białe (1979-1992) Błękitno-zielono-srebrne (1992-1997)
Data założenia	1972
Data rozwiązania	1997
Państwo	Stany Zjednoczone
Lodowisko	Boston Arena Boston Garden The Big E Coliseum Springfield Civic Center Hartford Civic Center

Hartford Whalers – amerykański klub hokeja na lodzie z siedzibą w Hartford występujący w WHA od 1972 do 1979 pod nazwą New England Whalers, później w National Hockey League od sezonu 1979/1980 do 1996/1997. Klub zmienił nazwę na Carolina Hurricanes.

W listopadzie 1971 roku World Hockey Association przyznała prawa biznesmenom z Nowej Anglii, jednak wtedy rozgrywali swoje mecze w Bostonie. Gdy liga WHA upadła cztery najlepsze zespoły (w tym New England Whalers) zostały przyjęte do National Hockey League. Jednak zmienił nazwę na Hartford Whalers. Z powodu braku znaczących osiągnięć zespołu właściciel zespołu Peter Karmanos postanowił przenieść drużynę do Raleigh w Karolinie Północnej oraz zmienił nazwę na Carolina Hurricanes.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Hokeiści Hartford Whalers.

• Ted Green 1972-75
• Rick Ley 1975-80
• Mike Rogers 1980-81
• Dave Keon 1981-82
• Russ Anderson 1982-83
• Mark Johnson 1983-85
• Ron Francis 1985-90
• Nie było kapitana 1990-91
• Randy Ladouceur 1991-92
• Pat Verbeek 1992-95
• Brendan Shanahan 1995-96
• Kevin Dineen 1996-97

• Mistrzostwo dywizji: 1987

Zobacz multimedia związane z tematem: Hartford Whalers