Nick Zinner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nick Zinner
Ilustracja
Imię i nazwisko

Nicholas Joseph Zinner

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1974
Sharon, Massachusetts, USA

Instrumenty

gitara, keyboard, syntezator, gitara basowa, fortepian, skrzypce

Gatunki

indie rock, new wave, thrashcore

Zawód

gitarzysta, autor muzyki, producent muzyczny, fotograf

Aktywność

lata 90. - obecnie

Wydawnictwo

Interscope, Three One G

Powiązania

Yeah Yeah Yeahs, Head Wound City, The Blood Brothers, Bright Eyes, Scarlett Johansson

Strona internetowa

Nicholas Joseph Zinner (ur. 8 grudnia 1974) - gitarzysta nowojorskiego zespołu Yeah Yeah Yeahs. Jest również członkiem grupy Head Wound City[1].

Zinner współpracował również z artystami takimi jak TV on the Radio[2], Ronnie Spector[3], The Horrors[4] i Scarlett Johansson[5]. W 2005 zagrał kilka partii na gitarze i keyboardzie na albumie grupy Bright Eyes Digital Ash in a Digital Urn[6]. W sierpniu 2009 Zinner zajął 16. miejsce na liście The Future 50 magazynu NME[7].

Nick Zinner jest także fotografem. Ukończył studia fotograficzne na Bard College i wydał trzy zbiory swoich prac: No Seats on the Party Car (2001), Slept in Beds (2003) oraz I hope you are all happy now (2004)[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jeff Baum: Gothamist Band Interview: Nick Zinner of The Yeah Yeah Yeahs. gothamist.com. [dostęp 2011-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-21)]. (ang.).
  2. Tim Mcmahan: Yeah Yeah Yeahs: Thin White Duke. [dostęp 2011-01-27]. (ang.).
  3. Marc Hogan: Ronnie Spector - The Last of the Rock Stars. Pitchfork Media. [dostęp 2011-01-27]. (ang.).
  4. Mike Diver: Nick Zinner to buy The Horrors a pint... of blood?. drownedinsound.com. [dostęp 2011-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  5. Scarlett Johansson collaborates with Yeah Yeah Yeahs on new album. NME. [dostęp 2011-01-27]. (ang.).
  6. Digital Ash in a Digital Urn - Credits. AllMusic. [dostęp 2011-01-27]. (ang.).
  7. The Future 50 - The Innovators Pushing Music Forward. NME. [dostęp 2011-01-27]. (ang.).
  8. Vladimir Noir: Nick Zinner's creative journey. Riot. [dostęp 2011-01-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]