Nieśmiertelny garnizon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nieśmiertelny garnizon
Бессмертный гарнизон
Gatunek

dramat wojenny

Rok produkcji

1956

Data premiery

21 czerwca 1956

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski, niemiecki

Czas trwania

92 min

Reżyseria

Zachar Agranienko,
Eduard Tisse

Scenariusz

Konstantin Simonow

Muzyka

Wieniamin Basner

Zdjęcia

Eduard Tisse

Scenografia

Abram Freidin

Kostiumy

Alieksiej Dandurian

Montaż

Tatiana Lichaczewa

Wytwórnia

Mosfilm

Nagrody
1956 – Dyplom Honorowy na MFF w Wenecji

Nieśmiertelny garnizon (ros. Бессмертный гарнизон) – radziecki dramat wojenny z 1956 roku w reżyserii Zachara Agranienki i Eduarda Tisse.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Maj 1945 roku. Radzieccy żołnierze walczą w Berlinie. Gdzieś niedaleko stolicy III Rzeszy radzieckie oddziały pancerne wyzwalają obóz jeniecki z radzieckimi żołnierzami. U bram obozu oczekują na nich uzbrojeni jeńcy pod dowództwem siwobrodego majora, którzy wcześniej opanowali obóz. Po wylewnym powitaniu, przywódca jeńców opowiada dowódcy czołgistów swoje wojenne losy przed niewolą – historię heroicznej obrony twierdzy brzeskiej. Jak się bowiem okazuje tuż przed wybuchem wojny ci dwaj ludzie znali się i służyli w nieodległych garnizonach Brześcia. Major nazwiskiem Baturin bronił twierdzy do samego końca i był jej ostatnim obrońcą schwytanym przez atakujących Niemców, komisarz Kucharkow służący w dywizji mającej wesprzeć obrońców w wypadku ataku, dostał się do niewoli już w pierwszym dniu walk, ale z niej zbiegł. Obydwaj mężczyźni byli przekonani o swojej śmierci.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]
  • Wasilij Markow – Baturin
  • Nikołaj Kriuczkow – Kucharkow
  • Władimir Jemieljanow – Kondratiew
  • Anatolij Czemodurow – Rudenko
  • Antonina Bogdanowa – Anna Iwanowna
  • Walentina Sierowa – Maria Nikołajewna
  • Lidia Sucharewska – Aleksandra Pietrowna
  • Ludmiła Naryszkina – Waria
  • Nadia Fandikowa – Lenoczka
  • Władimir Monachow – Mirzojan
  • Gienadij Sajfulin – Kola Baturin
  • Feliks Jaworski – Gogoliew
  • Aleksandr Michaiłow – Bugorok
  • Jewgienij Titierin – niemiecki jeniec
  • Feliks Jaworski – Gogolew
  • Jurij Awerin – niemiecki generał

i inni.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Rostisław Jurieniew: Historia filmu radzieckiego. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1977, s. 226.
  • Zbigniew Pitrea: Zbigniew Pitera: Nowy film radziecki. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1967, s. 12.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]